Pałac Symonowiczów w Warszawie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pałac Symonowiczów w Warszawie

nr rej. 537 z 1.07.1965
Pałac od strony Ulicy Idźkowskiego
Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Miejscowość	Warszawa
Adres	ul. Solec 37
Typ budynku	pałac
Zniszczono	1944
Odbudowano	1951
Położenie na mapie Polski Pałac Symonowiczów w Warszawie
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Pałac Symonowiczów w Warszawie
Położenie na mapie Warszawy Pałac Symonowiczów w Warszawie
52°13′39,583″N 21°02′29,317″E/52,227662 21,041477
Multimedia w Wikimedia Commons

Pałac Symonowiczów (nazywany także pałacem Szymonowiczów lub domem Szymonowicza) – pałac znajdujący się w Warszawie przy ul. Solec 37.

Dokładna data budowy pałacu nie jest znana, lecz pewne jest, że powstał przed rokiem 1762. Zbudowany w stylu barokowym według projektu francuskiego architekta Pierre Ricaud de Tirregaile. W roku 1770 jego właścicielem został nobilitowany w 1768 roku Ormianin baron Simon de Symonowicz.

W XIX wieku często zmieniali się właściciele pałacu, przez co znacznie podupadł. Podczas powstania warszawskiego w jego rejonie toczyły się ciężkie walki, zaś on sam posłużył jako szpital powstańczy. Zniszczony podczas wojny, został odbudowany w 1951. Obecnie mieści się w nim przedszkole Nr 122.

• Jerzy Stanisław Majewski, Tomasz Urzykowski, Dariusz Bartoszewicz: Spacerownik warszawski. Warszawa: Agora, 2007, s. 44-45. ISBN 978-83-60225-96-7.

• Strona przedszkola w pałacu Symonowiczów. p122.przedszkola.net.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-08)].