Pałac w Zatoniu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pałac w Zatoniu
	nr rej. 1787 z 16.03.1965
	; Pałac w okresie swej świetności
Państwo	Polska
Województwo	lubuskie
Miejscowość	Zielona Góra (Zatonie)
Ukończenie budowy	1689
Ważniejsze przebudowy	1842–1843
Zniszczono	1945
Pierwszy właściciel	Balthazar von Unruh
Kolejni właściciele	Dorota de Talleyrand-Périgord, od 1879 Karl Rudolf Friedenthal, Renata von Lancken-Wakenitz
	Położenie na mapie Polski Pałac w Zatoniu
	Położenie na mapie województwa lubuskiego Pałac w Zatoniu
	Położenie na mapie Zielonej Góry Pałac w Zatoniu
	51°52′N 15°34′E/51,866667 15,566667
	Multimedia w Wikimedia Commons

Pałac w Zatoniu – zabytkowy^[1] pałac w dawnej wsi Zatonie, od 1 stycznia 2015 dzielnicy Zielonej Góry.

Historia

Pałac został wybudowany w 1689 r. przez ówczesnego właściciela dóbr zatońskich Balthazara von Unruh w formie barokowego dworu. W latach 1842–1843 pałac został przebudowany w formie klasycystycznej^[2]. Podwyższono wtedy pałac o jedno piętro i dobudowano nową część^[3]. Według najnowszych ustaleń autorem projektu przebudowy dworu był W. Gurlt, książęcy urzędnik ds. budowlanych z Otynia^[4]. W tym samym czasie zaczęto także przekształcać park wokół pałacu, prawdopodobnie według projektu Piotra Lenné^[5]. Prace te zleciła księżna żagańska Dorota de Talleyrand-Périgord, która przeprowadziła się tu w latach czterdziestych XIX w. To na czas pobytu księżnej przypada najlepszy okres w historii pałacu.

W 1841 r. Zatonie odwiedził król Prus Fryderyk Wilhelm IV wraz z małżonką^[6].

Po śmierci księżnej Doroty w 1862 roku właścicielem pałacu został jej młodszy syn, Aleksander Edmund markiz de Talleyrand-Périgord. Z jego inicjatywy na początku lat siedemdziesiątych XIX w. pałac wraz z przyległą oranżerią zostały przebudowane według projektu A. Jaekela^[7].

W 1879 r. pałac zakupił Karl Rudolf Friedenthal (1827- 1890), który ożenił się z Fanny von Rosenberg^[8]. Po śmierci Rudolfa obiekt przejęła jego córka Renata von Lancken-Wakenitz.

Spalony przez wojska radzieckie w roku 1945 nie został odbudowany^[9].

W 2018 roku zabezpieczono ruiny pałacu oraz udostępniono je zwiedzającym. Rewitalizacja parku odbyła się w ramach projektu „Zachowanie i wykorzystanie historycznych krajobrazów parkowych w Branitz i Zatoniu" i kosztowała blisko 17 milionów złotych^[10].

Architektura

Dwupiętrowy pałac wybudowany na planie prostokąta, kryty płaskim dachem z attyką z centralnie umieszczonym kartuszem z inicjałami RF (Rudolf Friedenthal) i herbem jego żony Fanny von Rosenberg^[8]^[11]^[12] przedstawiającym róże i czterema wazonami, które ozdabiają naroża.