Pałacyk Śleszyńskich w Warszawie – Wikipedia, wolna encyklopedia
nr rej. 596 z 1.07.1965[1] | |
Budynek od strony Alej Ujazdowskich | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres | |
Styl architektoniczny | |
Architekt | |
Ukończenie budowy | 1826 |
Zniszczono | w czasie II wojny światowej |
Odbudowano | 1947–1948 |
Pierwszy właściciel | Stanisław Śleszyński |
Położenie na mapie Warszawy | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
52°13′24,83″N 21°01′25,35″E/52,223564 21,023708 |
Pałacyk Śleszyńskich – pałac znajdujący się w Alejach Ujazdowskich 25 w Warszawie.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pałac został wybudowany w 1826 według projektu Antonia Corazziego dla kapitana batalionu saperów Stanisława Śleszyńskiego i jego żony Gertrudy Emilii z Jakubowskich[2]. Śleszyński był również dzierżawcą i pomysłodawcą pobliskiej Doliny Szwajcarskiej[3].
Nieruchomość należała do rodziny Śleszyńskich do 1852[4]. W 1840 mieścił się w nim konsulat Wielkiej Brytanii. Później budynek należał m.in. do Lesserów, Potockich i Kirchmajerów.
Najbardziej charakterystycznym elementem dwukondygnacyjnego, pięcioosiowego budynku jest monumentalny portyk.
Budynek został zniszczony podczas II wojny światowej. Został odbudowany w 1947–1948 według projektu Heleny i Szymona Syrkusów. W 1965 został wpisany do rejestru zabytków[1].
Nieruchomość połączono z sąsiadującą posesją przy Al. Ujazdowskich 23 (willa Gawrońskich) z przeznaczeniem dla ambasady Jugosławii. Następnie mieściła się w nim ambasada Serbii.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Zestawienie zabytków nieruchomych. Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków - stan na 30 września 2020 r. Woj. mazowieckie (Warszawa). [w:] Narodowy Instytut Dziedzictwa [on-line]. nid.pl. s. 24. [dostęp 2020-12-13].
- ↑ Franciszek Galiński: Gawędy o Warszawie. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Biblioteka Polska“, 1939, s. 201–202.
- ↑ Franciszek Galiński: Gawędy o Warszawie. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Biblioteka Polska“, 1939, s. 204.
- ↑ Franciszek Galiński: Gawędy o Warszawie. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Biblioteka Polska“, 1939, s. 203.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 608. ISBN 83-01-08836-2.