Pałki perkusyjne – Wikipedia, wolna encyklopedia
Pałki perkusyjne – przedmioty służące do uderzania w instrumenty perkusyjne w celu wydobycia z nich brzmienia. Wykonane są z drewna, w zależności od zastosowań może to być grab, brzoza, dąb, lub najczęściej hikora uchodząca za najwytrzymalsze z tych drewien. Uderzając w talerze bądź membrany bębnów, wydobywa się z nich dźwięk.
W pałkach wyróżniamy 4 elementy:
- główkę
- szyjkę
- trzon
- gruby koniec
Można wyróżnić kilka rodzajów pałek jak: pałki werblowe, pałki do kotłów, czy te najbardziej popularne, przeznaczone do grania na zestawie perkusyjnym. Istnieje kilka sposobów trzymania pałeczek, najczęściej trzyma się je luźno, pomiędzy dwoma palcami (kciukiem i wskazującym). Każda pałka ma swoje parametry jak np. wyważenie, długość czy szerokość, które decydują o brzmieniu (np. gdy gramy rocka wybiera się cięższy model, niż grając jazz). Znani perkusiści jak np. Buddy Rich, Chad Smith, Mike Portnoy, Joey Jordison, czy Lars Ulrich mają wykonane specjalnie dla siebie pałki o wybranych przez danego perkusistę parametrach i właściwościach – pałki sygnowane. W Polsce najbardziej znane firmy, które produkują pałki to Osca, Mat Max, Gładek, Wood Rebel oraz Perfect Shot.
Do pałek zalicza się także tzw. „miotełki”, które są zbudowane z kilkunastu metalowych lub plastikowych witek połączonych oprawką, który jest jednocześnie trzonem miotełki. Dzięki nim możliwe jest wydobywanie z instrumentów perkusyjnych zupełnie innych dźwięków niż w przypadku zwykłych pałek. Niektóre miotełki umożliwiają regulację długości i gęstości witek poprzez ich wysuwanie/chowanie wewnątrz oprawki.
Największe firmy produkujące pałki perkusyjne na świecie
[edytuj | edytuj kod]