Państwowe Centrum Wychowania Morskiego – Wikipedia, wolna encyklopedia
Organizacja morska Związku Harcerstwa Polskiego, powołana w 1946, kontynuująca tradycje morskie ZHP z okresu II RP. Ośrodek, dał początek obecnemu Centrum Wychowania Morskiego ZHP.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W efekcie zabiegów podejmowanych przez Witolda Bublewskiego w Ministerstwie Żeglugi w lutym 1946 roku powołano w Gdyni Państwowe Centrum Wychowania Morskiego[1]. Jego dyrektorem został hm. Józef Michałowski. Organizacja do czasu likwidacji pozyskała m.in. dwa poniemieckie szkielety jachtów, na bazie których wybudowano jachty s/y Janek Krasicki i s/y Zew Morza. Działalność Centrum przerwano decyzjami politycznymi na początku roku 1949, a w roku 1950 rozwiązano również ZHP[2].
Z chwilą odrodzenia się harcerstwa po 1956, Witold Bublewski, zaczął propagować ponownie ideę odbudowy organizacji. W 1959 roku z byłego, Państwowego Centrum Wychowania Morskiego w Gdyni, utworzył Centrum Wychowania Morskiego ZHP[3]. Pozyskano i zaadaptowano na potrzeby harcerzy, flotyllę, znaną pod nazwą Czerwone Żagle, utworzoną z przerobionych na jachty żaglowe szalup ratunkowych, wycofanych ze statku pasażerskiego MS Batory.
Zaadaptowano na potrzeby harcerzy lugrotrawler „Cietrzew” (obecny Zawisza Czarny II).
Organizacja w 2021 postawiona w stan likwidacji[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Żeglarz całym życiem - hm. Witold Bublewski - Z historii wodniactwa - Almanach | WODNIACY [online], woda.jestekstra.pl [dostęp 2023-06-04] .
- ↑ Instytut Pamięci Narodowej | nr 5-6/2010 (archive.ph)
- ↑ CWM ZHP: Harcerskie Dni Morza 80 – lecie CWM ZHP – 1934 – 2014.
- ↑ Jest nadzieja dla „Zawiszy"! [online], Portal Informacyjny » Żeglarski.info, 12 sierpnia 2022 [dostęp 2023-06-04] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Leksykon harcerstwa. Olgierd Fietkiewicz (red.). Warszawa: Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, 1988, s. 163–165. ISBN 83-203-1779-7.
- Przemysław Bartkowiak, Daniel Koteluk. Cel: „socjalistyczna mentalność”. Indoktrynacja młodzieży w szeregach OH ZMP na terenie województwa zielonogórskiego. „Biuletyn Instytutu Pamięci Narodowej”. 5–6, s. 56–61, maj-czerwiec 2010. [dostęp 2023-06-04].