Pacyfik z Cerano – Wikipedia, wolna encyklopedia

Błogosławiony
Pacyfik z Cerano

prezbiter
Data i miejsce urodzenia	1426 Cerano, Novara, Włochy
Data i miejsce śmierci	4 czerwca 1482 Sassari, Sardynia, Włochy
Czczony przez	Kościół katolicki
Beatyfikacja	12 maja 1746 przez Benedykta XIV

Pacyfik z Cerano (ur. 1426 w Cerano, zm. 4 czerwca 1482 w Sassari) – włoski kaznodzieja i błogosławiony Kościoła katolickiego^[1].

Został sierotą i zajęli się z nim benedyktyni z klasztoru św. Wawrzyńca w Novarze. Wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych a w 1444 otrzymał habit zakonny. Był autorem dzieła Summa Pacifica, które docenili teolodzy moraliści. W latach 1471–1480 rozpoczął dwie misje na Sardynii powierzone przez papieża Sykstusa IV. Będąc nuncjuszem apostolskim był organizatorem oporu przeciwko inwazji muzułmanów^[1]. Kult jako błogosławionego został zatwierdzony 12 maja 1746 roku przez papieża Benedykta XIV^[2].