Paks – Wikipedia, wolna encyklopedia
Kościół Serca Jezusowego | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Komitat | |||||
Powierzchnia | 154,08 km² | ||||
Populacja (2010) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Nr kierunkowy | 75 | ||||
Kod pocztowy | 7030 | ||||
Położenie na mapie Węgier | |||||
46°37′25″N 18°51′25″E/46,623611 18,856944 | |||||
Strona internetowa |
Paks – miasto w środkowych Węgrzech, w komitacie Tolna, port nad Dunajem. Liczy ponad 20,1 tys. mieszkańców (2010). Koło miasta położona jest elektrownia jądrowa Paks.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Około 5 km na północ od centrum miasta wznosiło się rzymskie miasto Lussunium. W średniowieczu powstała tu wieś rybacka nad Dunajem. Z uwagi na urodzajność ziemi zaczęto tu sadzić drzewa owocowe oraz uprawiać zboża. Koniunktura gospodarcza na Węgrzech w XVIII wieku przyniosła rozwój także Paksowi, który stał się ośrodkiem handlu bydłem i płodami rolnymi. W 1788 wybudowano tu okazały kościół kalwiński. W 1803 urodził się tu węgierski bohater narodowy – Ferenc Deák (w jego domu rodzinnym funkcjonuje izba pamięci). W początku XIX wieku uruchomiono żeglugę parową na Dunaju, co było kolejnym asumptem do rozwoju miasta. Paks stał się jedną z ważniejszych przystani na południe od Budapesztu. W dni targowe odchodziło stąd kilkanaście parowców na dobę, a w zwykłe kilka. Wywożono nimi m.in. zboża, owoce i warzywa, a także słynące z wielkości i smaku lokalne orzechy włoskie. Do dziś zachowała się stara przystań i karczma dla oczekujących na statki[2].
Po II wojnie światowej zbudowano tu zakłady przetwórstwa spożywczego. W 1974 otwarto pierwszą węgierską elektrownię atomową, budowaną przy udziale polskich specjalistów budownictwa[2]. Od 2003 w mieście odbywa się szachowy turniej pamięci György Marxa.
Gospodarka
[edytuj | edytuj kod]W mieście rozwinął się przemysł maszynowy, metalowy oraz spożywczy[1].
Miasta partnerskie
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Paks, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-08-04] .
- ↑ a b Przemysław Burchard, Wszyscy są zadowoleni, w: Poznaj Świat, nr 10/1985, s.25-26, ISSN 0032-6143
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Strona internetowa (węg.)