Palaeomanteidae – Wikipedia, wolna encyklopedia

Palaeomanteidae – wymarła rodzina owadów z rzędu Miomoptera.

Takson ten wprowadzony został w 1906 roku przez Antona Handlirscha. Jego zapis kopalny pochodzi z pensylwanu (karbon) i permu, a skamieniałości znajdowano na terenie Eurazji i Ameryki Północnej^[1]. Obejmuje większość znanych gatunków Miomoptera^[2].

Owady te składały skrzydła dachowato nad ciałem. Pierwsza ich para miała nieco zgrubiałą błonę i wąskie pole kostalne^[2]. Użyłkowanie przedniej pary skrzydeł cechowało się żyłkami medialną i przednią kubitalną zlanymi na dość długim odcinku przynasadowym i biorącymi swój początek dość daleko od podstawy skrzydła^[1][2]. Przednia żyłka kubitalna była dalej rozwidlona^[1]. Nasadowa część piątego odgałęzienia żyłki medialnej nie była zaznaczona jako osobna żyłka^[2].

Do rodziny tej zalicza się następujące rodzaje^[1][3]:

• †Delopsocus Tillyard, 1928
• †Delopterinus Rasnitsyn in Rasnitsyn et al., 2004
• †Delopterum Sellards, 1909
• †Miomatoneura Martynov, 1927
• †Miomatoneurella O. Martynova, 1958
• †Miomatoneurites Zalessky 1956
• †Neodelopterum Rasnitsyn in Rasnitsyn et al., 2004
• †Palaeomantina Rasnitsyn, 1977
• †Palaeomantis Handlirsch, 1906
• †Permodelopterum Kukalová, 1963
• †Permonia Kukalová, 1963
• †Permonikia Kukalová, 1963
• †Perunopterum Kukalová, 1963
• †Permodelopterum Kukalová, 1963
• †Saaromioptera Guthörl, 1963
• †Sellardsiopsis Zalessky, 1939
• †Stigmodelopterum Rasnitsyn in Rasnitsyn et al., 2004
• †Tridelopterum Rasnitsyn in Rasnitsyn et al., 2004
• †Urba Sellards, 1909