Pamela Ryan – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pamela Ryan

Data i miejsce urodzenia	12 sierpnia 1939 Melbourne
Wzrost	157 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Australia Igrzyska olimpijskie srebro Meksyk 1968 lekkoatletyka (bieg na 80 m przez płotki) brąz Tokio 1964 lekkoatletyka (bieg na 80 m przez płotki) Igrzyska Brytyjskiej Wspólnoty Narodów złoto Perth 1962 lekkoatletyka (bieg na 80 m przez płotki) złoto Perth 1962 lekkoatletyka (skok w dal) złoto Kingston 1966 lekkoatletyka (bieg na 80 m przez płotki) złoto Kingston 1966 lekkoatletyka (sztafeta 4 × 110 j) złoto Edynburg 1970 lekkoatletyka (bieg na 100 m przez płotki) złoto Edynburg 1970 lekkoatletyka (sztafeta 4 × 100 m)
Odznaczenia

Pamela „Pam” Ryan MBE AM z domu Kilborn, później Nelson (ur. 12 sierpnia 1939 w Melbourne^[1]) – australijska lekkoatletka, specjalistka biegów płotkarskich, dwukrotna medalistka olimpijska, rekordzistka świata.

Była czołową płotkarką świata w latach 60., ale odnosiła sukcesy również w biegach krótkich i w skoku w dal.

Zwyciężyła w biegu na 80 metrów przez płotki i skoku w dal na igrzyskach Imperium Brytyjskiego i Wspólnoty Brytyjskiej w 1962 w Perth^[2][3].

Zdobyła brązowy medal w biegu na 80 metrów przez płotki na igrzyskach olimpijskich w 1964 w Tokio, za Karin Balzer z Niemiec i Teresą Ciepły^[1]. 15 września tego roku wyrównała rekord świata na 80 m przez płotki czasem 10,5 s, a 6 lutego w Melbourne poprawiła go na 10,4 s^[4]. Na igrzyskach Imperium Brytyjskiego i Wspólnoty Brytyjskiej w 1966 w Kingston obroniła tytuł w biegu na 80 m przez płotki oraz zwyciężyła w sztafecie 4 × 110 jardów^[2][3]. 14 października 1967 poprawiła nieoficjalny rekord świata w biegu na 100 metrów przez płotki na 13,3 s^[5].

Zdobyła srebrny medal w biegu na 80 metrów przez płotki na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku, za swą rodaczką Maureen Caird a przed Chi Cheng z Tajwanu. Startowała również w biegu na 100 metrów, ale odpadła w ćwierćfinale^[1]. Zwyciężyła w biegu na 100 metrów przez płotki i w sztafecie 4 × 100 metrów na igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w 1970 w Edynburgu^[2][3]. Po tych igrzyskach przejściowo wycofała się z wyczynowego uprawiania sportu, ale w 1971 wznowiła treningi.

28 czerwca 1972 w Warszawie poprawiła rekord świata na 100 m przez płotki czasem 12,5 s^[5]. Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium zajęła 4. miejsce w finale tej konkurencji. Odpadła także w ćwierćfinale biegu na 100 metrów, a w sztafecie 4 × 100 metrów biegła tylko w eliminacjach (w finale sztafeta Australii bez Ryan zajęła 6. miejsce)^[1].

Ryan ustanawiała również czterokrotnie rekordy świata w biegu na 200 metrów przez płotki, do wyniku 25,7 s (25 listopada 1971 w Melbourne) i raz w sztafecie 4 × 220 jardów (1:35,8 9 listopada 1969 w Brisbane)^[6]. Była wielokrotną mistrzynią Australii^[3].

Rekordy życiowe Ryan^[1]:

W 1971 została odznaczona Orderem Imperium Brytyjskiego^[7]. Została odznaczona również Orderem Australii.

• PaulP. Jenes PaulP., Pam (Kilborn) Ryan MBE AM [online], Athletics Australia [dostęp 2020-07-06]  (ang.).
• Pam Ryan AM MBE – Athletics [online], Sport Australia Hall of Fame [dostęp 2012-08-19]  (ang.).
• GrahamG. Thomas GrahamG., Profile - Pam Kilborn-Ryan [online], Track & Field Athletics Australia [dostęp 2012-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2009-10-27]  (ang.).
• Pamela Ryan, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2012-08-19]  (ang.).