Pamiętniki Hadriana – Wikipedia, wolna encyklopedia
Pamiętniki Hadriana (fr. Mémoires d'Hadrien) – jedna z powieści historycznych francuskiej pisarki Marguerite Yourcenar. Książka została opublikowana we Francji w 1951 roku zyskując uznanie[1]. Przetłumaczona została na 16 języków[2].
Powieść jest stylizowana na list cesarza rzymskiego Hadriana do Marka Aureliusza, mającego wtedy 16 lat wnuka cesarza, który w 161 n.e. roku również objął Rzym we władanie. Z perspektywy umierającego Hadriana czytelnik powieści poznaje jego życie, poglądy polityczne i filozoficzne, sukcesy militarne. Czytelnik powieści widzi z punktu widzenia władcy starożytny Rzym u szczytu potęgi. Hadrian opowiada o swoich poglądach na sztukę, muzykę, pisze o swoim kochanku Antinousie – młodzieńcu, którego Hadrian wziął na swój dwór.
Pierwsze polskie wydanie ukazało się w 1961 roku nakładem PIW[3].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Editorial. Yourcenar vraiment immortelle. „Le Magazine Littéraire”, décembre 2014. [dostęp 2014-12-09].
- ↑ Lu dans le monde entier. [w:] Le figaro.fr [on-line]. littérature - roman français. [dostęp 2014-12-09].
- ↑ Marguerite Yourcenar: Pamiętniki Hadriana. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy PIW, 1961.