Papeda – Wikipedia, wolna encyklopedia

Papeda
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

mydleńcowce

Rodzina

rutowate

Rodzaj

cytrus

Gatunek

papeda

Nazwa systematyczna
Citrus hystrix DC.
Cat. pl. horti monsp. 97. 1813[3]
Liście

Papeda (Citrus hystrix DC.) – gatunek rośliny z rodziny rutowatych (Ruteceae). Pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej. Owoce nazywane bywają potocznie „limonkami kaffir”, a liście – „liśćmi kaffiru” („liśćmi kaffir”, „liśćmi limonki kaffir”).

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Ciernisty krzew lub niskie drzewko do 5 m wysokości[4].
Liście
Pojedyncze, o charakterystycznym kształcie klepsydry.
Owoce
Niewielkie zielone cytrusy, o pomarszczonej skórce.

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]

Aromatyczna skórka owoców znajduje zastosowanie w kuchni Tajlandii i Laosu jako składnik pasty curry, zaś liście z ogonkami wykorzystywane są jako przyprawa w kuchni tajskiej i indonezyjskiej (zwłaszcza na Jawie i Bali). Liście stosuje się także w piwowarstwie jako przyprawę. Sok i same owoce ze względu na zbyt cierpki smak nie mają zastosowania kulinarnego[potrzebny przypis].

Sok oraz liście stosowane są w tradycyjnej medycynie indonezyjskiej, z tego względu w języku indonezyjskim owoce są określane mianem jeruk obat (dosłownie „cytrus lekarski”)[potrzebny przypis].

Sok wykazuje właściwości owadobójcze[potrzebny przypis].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-10-02] (ang.).
  3. Taxon: Citrus hystrix DC.. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-10-02]. (ang.).
  4. J.G. Vaughan, C.A. Geissler: Rośliny jadalne. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2001. ISBN 83-7255-326-2.