Papieski Instytut Liturgiczny Świętego Anzelma – Wikipedia, wolna encyklopedia
Siedziba uczelni | |
Data założenia | 1887 |
---|---|
Państwo | |
Adres | Piazza dei Cavalieri di Malta 5 |
Rektor | o. Stefano Visintin OSB |
Położenie na mapie Włoch | |
Położenie na mapie Lacjum | |
Położenie na mapie Rzymu | |
41°52′55,56″N 12°28′40,44″E/41,882100 12,477900 | |
Strona internetowa |
Anselmianum – Papieski Instytut Liturgiczny w Rzymie, benedyktyńska szkoła wyższa na prawach papieskich.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W 1687, za pontyfikatu papieża Innocentego XI, powstało pierwsze kolegium benedyktyńskie w Rzymie. Szkołę zreformował w 1887 papież Leon XIII. Profesorowie praktykowali użycie metody historyczno-krytycznej w lekturze źródeł. Benedyktyni związani z Anselmianum brali udział w przygotowaniu Kodeksu Prawa Kanonicznego w 1917 (m.in. kard. Jusztinián Serédi) oraz nowego Kodeksu w 1983 (bp Viktor Dammertz). Cyprian Vagaggini pracował przy opracowywaniu tekstów modlitw eucharystycznych dla Mszału Rzymskiego wydanego w 1970. W 1950 utworzono Instytut Liturgiczny, zaś w 1952 Instytut Studiów Monastycznych. W 1961 papież Jan XXIII wyniósł kolegium do rangi Papieskiego Instytutu Liturgicznego, pierwszego w świecie. Jest to jedyna uczelnia przyznająca doktorat w dziedzinie liturgii katolickiej[1].
Wykładowcami uczelni byli m.in.: Joseph Gredt, Benedetto Calati, Odo Casel, Kassius Hallinger, Cyprian Vagaggini, Basilius Steidle, Adalbert de Vogüé, Emmanuel von Severus, Anselm Günthör, Benedikt Schwank, Basil Studer[2]. Z uczelnią związani byli lub są: Benno Gut, Jan Józef Janicki, Paul Augustin Mayer, Anscar Chupungco, Piero Marini, Konrad Krajewski, Wacław Świerzawski.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Storia. www.anselmianum.com. [dostęp 2018-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-14)]. (wł.).
- ↑ Grandi nomi. www.anselmianum.com. [dostęp 2018-12-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-03)]. (wł.).