Papirus Oxyrhynchus 3522 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Papirus Oxyrhynchus 3522, oznaczany skrótem P.Oxy.L 3522 – niewielki fragment greckiego rękopisu Septuaginty spisany na papirusie, w formie zwoju. Jest jednym z rękopisów odkrytych w Oksyrynchos, został skatalogowany pod numerem 3522. Paleograficznie datowany jest na I wiek n.e. Zawiera fragment Księgi Hioba 42,11-12. W jednym miejscu zawiera tetragram imienia Bożego^[1]. Jest to jeden ze znanych fragmentów Septuaginty zawierających imię Boże. Fragment ten został opublikowany w 1983 roku przez P. J. Parsonsa w The Oxyrhynchus Papyri, część L (50).

Fragment ten jest oznaczany również numerem 857 na liście rękopisów Septuaginty według klasyfikacji Alfreda Rahlfsa oraz jako LDAB 3079^[2]. Obecnie rękopis przechowywany jest w Papyrology Rooms, Sackler Library w Oksfordzie (P.Oxy.L 3522).

Zobacz też

Przypisy

↑ Emanuel Tov: Textual Criticism of the Hebrew Bible. Minneapolis: Minneapolis: Fortress Press; Assen: Royal Van Gorcum, 2001, s. 220. ISBN 0-8006-3429-2. (ang.).
↑ Larry W. Hurtado: The Earliest Christian Artifacts: Manuscripts and Christian Origins. Sheffield: Wm. B. Eerdmans Publishing Co., 2006, s. 213. ISBN 0-8028-2895-7. (ang.).

Bibliografia

P. J. Parsons: P.Oxy.L 3522. [w:] Oxyrhynchus Online [on-line]. The Oxyrhynchus Papyri vol. L. [dostęp 2012-04-21].

Linki zewnętrzne

Zdjęcie P. LXX Oxyrhynchus 3522

[Heb-1] Emanuel Tov: Textual Criticism of the Hebrew Bible. Minneapolis: Minneapolis: Fortress Press; Assen: Royal Van Gorcum, 2001, s. 220. ISBN 0-8006-3429-2. (ang.).

[Art-2] Larry W. Hurtado: The Earliest Christian Artifacts: Manuscripts and Christian Origins. Sheffield: Wm. B. Eerdmans Publishing Co., 2006, s. 213. ISBN 0-8028-2895-7. (ang.).

[1]

[2]