Paproccy herbu Jastrzębiec – Wikipedia, wolna encyklopedia

Paproccy herbu Jastrzębiec – polski ród szlachecki wywodzący się z ziemi dobrzyńskiej.

Gniazdem rodzinnym była wieś Paprotki-Bryski w powiecie rypińskim[1][2]. Jedna z gałęzi rodu przeniosła się do ziemi chełmińskiej, a następnie do województwa lubelskiego.

Znanym przedstawicielem rodu był urodzony w 1543 roku, podczaszy dobrzyński, dziedzic Paprockiej Woli, Bartosz Paprocki, heraldyk[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Kasper Niesiecki: Herbarz Polski. Lipsk: J. N. Bobrowicz, 1839–1845.
  2. ↑ a b S. hr. Uruski: Rodzina • Herbarz szlachty polskiej. T. XIII. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1916.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Paproccy_herbu_Jastrzębiec&oldid=72640079”