Parafia św. Tomasza Kantuaryjskiego w Sulejowie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Parafia św. Tomasza Kantuaryjskiego
Ilustracja
kościół parafialny
Państwo

 Polska

Siedziba

Sulejów

Adres

ul. Opacka 13

Data powołania

1798

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Diecezja

radomska

Dekanat

tomaszowski

Kościół

św. Tomasza Kantuaryjskiego

Nadzór

Cystersi

Proboszcz

o. Augustyn Węgrzyn, OCist

Wezwanie

św. Tomasza Becketa

Wspomnienie liturgiczne

29 grudnia

Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Położenie na mapie powiatu piotrkowskiego
Położenie na mapie gminy Sulejów
Położenie na mapie Sulejowa
Ziemia51°21′52,5″N 19°52′43,0″E/51,364583 19,878611
Strona internetowa

Parafia św. Tomasza Kantuaryjskiego w Sulejowie – jedna z 9 parafii rzymskokatolickich dekanatu tomaszowskiego diecezji radomskiej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
  • Kościół i klasztor cystersów ufundowany został przez Kazimierza Sprawiedliwego w 1176 dla konwentu sprowadzonego z Marimond. Kościół wzniesiono przed 1232 i tymże roku go konsekrowano. Klasztor został zbudowany ok. połowy XIII w. W 1259 klasztor spalili Tatarzy. Rozbudowany był w początkach XV w. Ponownie został spalony przez Tatarów w 1431. Kolejna rozbudowa miała miejsce w pierwszej połowie XVI w. Na przełomie XV i XVI w. założono obwarowania, które w XVIII w. przekształcono. W 1790 kościół i klasztor zostały spalone. Początkowo tereny należały do parafii Sulejów. Po I rozbiorze Polski wsie z tej strony Pilicy zostały przyłączone do parafii Wójcin. Parafia klasztorna pw. św. Tomasza Kantuaryjskiego i Wniebowzięcia NMP. prowadzona przez cystersów powstała w 1798. W 1819 klasztor skasowano, a majątek przejęły władze rządowe. Wydzierżawiono dobra zakonne, a pracę parafialną podjęli księża diecezjalni. W 1847 miał miejsce ponowny pożar kościoła i klasztoru. W latach 1852–1861 część klasztoru została odremontowana i założono ochronkę dla dzieci, zaś w 1883 część zabudowań klasztornych została sprzedana i urządzono w niej browar, a część przyznano parafii. Cystersi ponownie objęli tę placówkę w 1986. W latach osiemdziesiątych XX w. stan materialny budynków był bardzo zły i z tego względu zamknięto kościół dla celów duszpasterskich i dla zwiedzających. Udostępniono jedynie dla celów liturgicznych tzw. kapitularz. Generalny remont i konserwacja zostały podjęte od 1987 dzięki wsparciu fundacji „Obiekt Zabytkowy Opactwo Cystersów w Sulejowie”. Jest to obiekt późnoromański, przejściowy, orientowany, trójnawowy, bazylikowy, wzniesiony z kamienia łamanego, od lica cios z piaskowca szydłowieckiego, wewnątrz wyłożony cegłą, sklepienia z cegły, elementy konstrukcyjne i dekoracyjne z piaskowca. Klasztor pierwotnie wraz z kościołem tworzył czworobok wokół wirydarza. Zachowana została przykościelna część murowana z cegły, szczegóły z piaskowca, kapitularz z połowy XIII w. i biegnący wzdłuż odcinek krużganku z początku XV w. 22 października 2012 rozporządzeniem Prezydenta RP. kościół i klasztor Cystersów w Sulejowie wpisano na listę Pomników Historii.

Terytorium

[edytuj | edytuj kod]

Proboszczowie

[edytuj | edytuj kod]
  • 1942 - 1947 - ks. Adam Cieloch
  • 1948 - 1960 - ks. Julian Kwaśnik
  • 1960 - 1973 - ks. Edward Stępień
  • 1974 - 1986 - ks. Adam Łyżwa
  • 1987 - 1993 - o. Cherubin Kozera
  • 1994 - 1999 - o. Anioł Karsznia
  • 1999 - 2001 - o. Romuald Wróbel
  • 2001 - nadal - o. Augustyn Węgrzyn

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]