Paratop – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2010-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Paratop, antydeterminanta – fragment przeciwciała wiążący się bezpośrednio z epitopem na danym antygenie. W cząsteczce immunoglobuliny największą zmienność wykazuje właśnie paratop i w związku z tym odpowiada za istnienie idiotypów.

Część zmienna każdego przeciwciała może zostać opisana jako sekwencja kolejnych fragmentów łańcucha polipeptydowego, ułożonych w kolejności:

FR1-CDR1-FR2-CDR2-FR3-CDR3-FR4

Fragmenty oznaczone symbolami „FR” (od ang. framework region) zwane są rejonami zrębowymi. Nie biorą one udziału w wiązaniu antygenu, a tylko tworzą rusztowanie, na którym oparte są na wiele bardziej istotnych fragmentach CDR (od ang. complementarity-determining region), czyli rejonach determinujących dopasowanie, nazywanych też rejonami hiperzmiennymi. Te ostatnie wykazują wybitną zmienność w sekwencji aminokwasów, dlatego występuje wiele wariantów przeciwciał, które z kolei mogą wiązać się z wieloma różnymi antygenami. W obrębie CDR zachodzą także hipermutacje warunkujące tak zwane dojrzewanie powinowactwa (stąd też wywodzi się nazwa „rejony hiperzmienne”).

Paratop jest zbudowany z dwóch części, z których jedna pochodzi od części zmiennej łańcucha lekkiego, druga zaś od części zmiennej łańcucha ciężkiego. Rejony hiperzmienne wypętlają się i mają możliwość wiązania się z antygenem, rejony zrębowe natomiast łączą z sobą kolejne pętle CDR.