Parectopa robiniella – Wikipedia, wolna encyklopedia

Parectopa robiniella
Clemens, 1863
Postać dorosła
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Podgromada	owady uskrzydlone
Rząd	motyle
Rodzina	kibitnikowate
Rodzaj	Parectopa
Gatunek	Parectopa robiniella
Multimedia w Wikimedia Commons

Parectopa robiniella – gatunek motyla z rodziny kibitnikowatych (Gracillariidae) o rozpiętości skrzydeł 5,0-6,5 mm. Często występuje wraz ze szrotówkiem robiniaczkiem (Phyllonorycter robiniella)^[1].

Pochodzi z Ameryki Północnej. W Europie po raz pierwszy opisano jego występowanie w 1970 roku w północnych Włoszech. Na początku lat 80. XX wieku występował już w Jugosławii i na Węgrzech. Z czasem rozprzestrzenił się i obecnie jest już pospolity na Węgrzech, występuje we Francji, w Czechach, Słowacji, Rumunii i na Ukrainie. Od lat 90. XX wieku spotykany jest również na terenie Polski w południowych województwach, w Wielkopolsce i w województwie kujawsko-pomorskim^[1].

Należy do tzw. owadów minujących. Jego gąsienice żerując na liściach robią w nich charakterystyczne miny^[2]. Monofag żerujący tylko na liściach robinii akacjowej (Robinia pseudoacacia). Składa pojedyncze jajo na dolnej stronie liścia wzdłuż środkowego jego nerwu. Larwa po wylęgnięciu się z jaja zaczyna od zrobienia plamy na dolnej powierzchni, ale następnie przenosi się na górną powierzchnię i żerując tworzy plamę na górnej powierzchni na środku nerwu. Plamka jest biała, wydłużona z wydłużeniami podobnymi do palców^[2]. Larwa przepoczwarcza się na ziemi, wśród opadłych liści. W Polsce może wytworzyć rocznie dwie generacje. Zimuje postać dorosła^[1].