Park Narodowy Durmitor – Wikipedia, wolna encyklopedia

Park Narodowy Durmitor

park narodowy
Państwo	Czarnogóra
Siedziba	Žabljak
Data utworzenia	1952
Powierzchnia	321,00 km²
Położenie na mapie Czarnogóry Park Narodowy Durmitor
43°07′58,80″N 19°00′59,76″E/43,133000 19,016600
Strona internetowa

Durmitor National Park^[a]

Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Przełom Tary
Państwo	Czarnogóra
Typ	przyrodniczy
Spełniane kryterium	VII, VIII, X
Numer ref.	100
Region[b]	Europa i Ameryka Północna
Historia wpisania na listę
↑ Oficjalna nazwa wpisana na listę UNESCO ↑ Oficjalny podział dokonany przez UNESCO

Park Narodowy Durmitor (czarnog. Nacionalni park Durmitor) – park narodowy w Czarnogórze obejmujący, najgłębszy w Europie, kanion rzeki Tary dochodzący do 1300 m głębokości.

Park narodowy powstał w 1952 roku. W 1976 roku dorzecze rzeki Tara zostało uznane za rezerwat biosfery w ramach programu Człowiek i biosfera UNESCO. Rok później teren ten uzyskał status rezerwatu i pomnika przyrody. W 1980 roku tereny parku zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO^[1].

Park Narodowy Durmitor zajmuje powierzchnię 32100 ha^[1] i leży na terenie masywu górskiego Durmitor, osiągającego wysokość 2 522 metrów (szczyt Bobotov Kuk), w północno-zachodniej Czarnogórze. Pasmo Durmitor graniczy od północy z kanionem rzeki Tara, od zachodu z kanionem rzeki Piva, a od południa z wymagającym kanionem rzeki Komarnica. Na wschodzie Durmitorski Park Narodowy jest otwarty na rozległym 1500 metrowym Płaskowyżu Jezerskim (czarnog. Jezerska Površ). Na wschód od Płaskowyżu Jezerskiego znajduje się pasmo Sinjajevina. Pasmo górskie Durmitor znajduje się w przeważającej części w gminie Žabljak, która posiada bogatą bazę noclegową i infrastrukturę turystyczną^[2].

Krajobrazu Durmitorskiego Parku Narodowego zostało ukształtowane przez lodowce i rzeki. Hale na płaskowyżach i łagodne wzgórza kontrastują ze skalistymi szczytami. Gęste lasy i jeziora polodowcowe urozmaicają krajobraz i zwiększają jego atrakcyjność. Najbardziej widowiskowymi elementami krajobrazu górskiego są głębokie kaniony rzeczne, a w szczególności słynny kanion rzeki Tary – najgłębszy kanion w Europie i jeden z niewielu nienaruszonych przez tamy i drogi. Park przecinają również liczne jaskinie, łącznie z najbardziej znaną Jaskinią Lodową i jej lodowymi stalaktytami i stalagmitami^[1].

Zróżnicowany krajobraz górski mierzy od 450 do ponad 2500 m n.p.m. i zachwyca szerokim wachlarzem ekosystemów i siedlisk. Wśród nich są skaliste szczyty, lasy, hale, jeziora, rzeki, kaniony i jaskinie, wchodzące w skład podziemnych systemów słodkowodnych. Szczególne znaczenie ma wiekowy las sosny czarnej, gdzie 400-letnie okazy mogą osiągać wysokość ponad 50 m. 37 z około 700 gatunków roślin jest endemicznych na szerszym obszarze, a sześć w szczególności w Durmitorze. Wśród dużych ssaków znajdują się drapieżniki takie jak niedźwiedź brunatny, wilk szary, żbik europejski i wydra europejska. Około 130 gatunków ptaków to ptaki drapieżne, takie jak orzeł przedni, gadożer zwyczajny, myszołów i sokół wędrowny, ale także głuszec i cietrzewie. W rzekach parku nadal żyje zagrożona głowacica^[1].

• 
  Bobotov Kuk
• 
  Szczyt Savin Kuk
• 
  Gruda

• jeziora w Czarnogórze

• Park Narodowy Durmitor – zdjęcia

Zobacz multimedia związane z tematem: Park Narodowy Durmitor