Patach – Wikipedia, wolna encyklopedia
Informacje podstawowe | |
Podstawowy alfabet | |
---|---|
Pochodzenie | |
Znak diakrytyczny | |
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Patach (פַּתָּח) – znak diakrytyczny używany w alfabecie hebrajskim w ramach nikudu. Występuje w formie makrona znajdującego się pod literą. Jeżeli patach występuje pod znajdującą się na końcu wyrazu literą ע (ajin), ח (chet) lub ה (he), to samogłoska a jest wymawiana przed spółgłoską[1]; przykładowo wyraz כֹּחַ (siła) wymawia się nie jako kocha, a jako koach[2].
Wyróżnia się też chataf-patach, który występuje w formie makrona oraz dwóch kropek wyglądających na dwukropek; taki znak może pojawić się wyłącznie w sylabie otwartej pod literami ע (ajin), ח (chet), ה (he) oraz א (alef)[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Joüon ↓, s. 18.
- ↑ a b Znaki diakrytyczne. iwrit.pl. [dostęp 2023-12-26]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Paul Joüon, Grammaire de l'hébreu biblique .