Patrick O’Boyle – Wikipedia, wolna encyklopedia
Kardynał prezbiter | |||
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||
Data i miejsce śmierci | |||
Arcybiskup metropolita Waszyngtonu | |||
Okres sprawowania | 1947–1973 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Prezbiterat | 21 maja 1921 | ||
Nominacja biskupia | 27 listopada 1947 | ||
Sakra biskupia | 14 stycznia 1948 | ||
Kreacja kardynalska | 26 czerwca 1967 | ||
Kościół tytularny |
Data konsekracji | 14 stycznia 1948 | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
|
Patrick Aloysius O’Boyle (ur. 18 lipca 1896 w Scranton, Pensylwania, zm. 10 sierpnia 1987 w Waszyngtonie) – amerykański duchowny katolicki, arcybiskup Waszyngtonu, kardynał.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studiował w Saint Thomas College w Scranton, Seminarium Św. Józefa w Yonkers (Nowy Jork) oraz Szkole Nauk Społecznych w Nowym Jorku. Święcenia kapłańskie przyjął 21 maja 1921 w Nowym Jorku.
Przez kilkanaście lat pracował w kościelnych instytucjach dobroczynnych (m.in. jako dyrektor wykonawczy Katolickich Instytucji Dobroczynnych w Nowym Jorku). Otrzymał tytuły honorowe tajnego szambelana papieskiego (1941) i prałata domowego (1944).
27 listopada 1947 został mianowany pierwszym arcybiskupem Waszyngtonu i konsekrowany 14 stycznia 1948 w Nowym Jorku przez kardynała Francisa Spellmana (arcybiskupa Nowego Jorku). W 1955 otrzymał dodatkowo tytuł asystenta tronu papieskiego. Brał udział w obradach Soboru Watykańskiego II. Działał na rzecz Polonii amerykańskiej (od dzieciństwa wychowywał się w społeczności polonijnej), a także wspierał akcje pomocowe dla Polski po zakończeniu II wojny światowej[1].
26 czerwca 1967 papież Paweł VI kreował go kardynałem, nadając tytuł prezbitera San Nicola in Carcere. W marcu 1973 w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego O’Boyle złożył rezygnację z rządów archidiecezją waszyngtońską. Kończąc 80 lat w lipcu 1976 utracił prawo udziału w konklawe i nie uczestniczył w dwukrotnych wyborach papieża w 1978.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kronika religijna, w: Tygodnik Powszechny, nr 8(153)/1948, s. 7
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- internetowy słownik biograficzny kardynałów Salvadora Mirandy. www2.fiu.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-14)].
- Patrick Aloysius O’Boyle [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2016-03-17] (ang.).