Paul Esswood – Wikipedia, wolna encyklopedia
Imię i nazwisko | Paul Lawrence Vincent Esswood |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Typ głosu | |
Gatunki | |
Zawód | |
Strona internetowa |
Paul Lawrence Vincent Esswood[1][2] (ur. 6 czerwca 1942 w West Bridgford[1][2][3]) – brytyjski śpiewak, kontratenor.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W latach 1961–1964 studiował w Royal Academy of Music w Londynie u Gordona Clintona[1][2]. Od 1964 do 1971 roku był chórzystą opactwa Westminsterskiego[1][2]. Debiutował w 1965 roku w nagraniu Mesjasza Georga Friedricha Händla pod batutą Charlesa Mackerrasa, zrealizowanym dla BBC[1][2][3]. Jako śpiewak operowy zadebiutował w 1968 roku w Erismenie Francesco Cavallego[1][2]. Występował jako solista oraz z wykonującym muzykę dawną zespołem Pro Cantione Antiqua[1][2]. Śpiewał utwory m.in. Claudio Monteverdiego, Alessandro Scarlattiego, Henry’ego Purcella i J.S. Bacha[1][2][3]. W latach 1977–1980 wykładał w Royal College of Music, następnie od 1985 roku był wykładowcą Royal Academy of Music[1]. Występował także w repertuarze współczesnym, wziął udział w prapremierowych przedstawieniach oper Raj utracony Krzysztofa Pendereckiego (Chicago 1978, w roli Archanioła)[1][2][3] oraz Akhnaten Philipa Glassa (Stuttgart 1984, rola tytułowa)[1][2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1039. ISBN 0-02-865527-3.
- ↑ a b c d e f g h i j The Grove Book of Opera Singers. Oxford: Oxford University Press, 2008, s. 146. ISBN 978-0-19-533765-5.
- ↑ a b c d Encyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 237. ISBN 978-83-01-13410-5.