Paul Felgenhauer – Wikipedia, wolna encyklopedia

Paul Felgenhauer (ur. 16 listopada 1593 w Puschwitz, zm. ok. 1677 w Bremie) – niemiecki teozof, chiliasta. Był synem luterańskiego pastora.

Studiował na uniwersytecie w Wittenberdze, gdzie był też diakonem, ale z powodu swoich poglądów musiał opuścić miasto.

Na podstawie astrologicznych wyliczeń ogłosił w swoim dziele Chronologie (1620), że Chrystus urodził się w 4235 od stworzenia świata, więc skoro cały świat ma istnieć według Biblii 6000 lat, to za 145 lat nastąpi jego koniec. W piśmie Zeitspiegel (1620) zwalczał Kościół luterański jako cielesny i tylko ludzki.

Osiadł w Amsterdamie, gdzie ogłosił swe nauki, polemizując z teologami zwalczającymi jego poglądy. Założył wspólnotę, w której odprawiał obrzędy Wieczerzy Pańskiej i chrztu. Uwięziony przez władze rządowe, a po uwolnieniu osiadł w Hamburgu.

• Aurora sapientiae (1628),
• Das Geheimnis vom Tempel des Herrn. (1631),
• Spiegel der Weisheit und Warheit. (1632),
• Harmonia fidei et religionis, Harmony des Glaubens. (1654),
• Prognosticon astrologico-propheticum (1656),
• Novum lumen fidei et religinis... (1659)

• Ernst Georg Wolters: Paul Felgenhauers Leben und Wirken, in: Jahrbuch der Gesellschaft für niedersächsische Kirchengeschichte 54 (1956), 63–84
• Johannes Göhler: Paul Felgenhauer - Prophet und Medicus. Sein Wirken in Bederkesa, sein Konfliktmit Matthäus Krägelius und seine Verurteilung in Syke, in: Wege des Glaubens, Beiträge zu einer Kirchengeschichte des Landes zwischen Elbe und Weser. Landschaftsverband Stade 2006.

• Druckschriften von und über Paul Felgenhauer
• Digitalisierte Drucke von Paul Felgenhauer w katalogu Herzog August Bibliothek
• Paul Felgenhauer, Sphaera sapientiae in ostio aperto: Die Sphaer oder Circkel der Weisheit in einer Offenen Thür... w bibliotece Polona