Paweł Lubina – Wikipedia, wolna encyklopedia

Paweł Lubina
Pełne imię i nazwisko

Paweł Jan Lubina

Data i miejsce urodzenia

22 grudnia 1896
Katowice

Data i miejsce śmierci

6 grudnia 1977
Katowice

Wzrost

175 cm

Pozycja

środkowy pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
Germania Katowice
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
Diana Katowice
1926–1927 PKS Katowice
1927–1931 Pogoń Katowice
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1926–1927  Polska 2 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
OZPN Śląsk
Śląsk
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Paweł Jan Lubina (ur. 22 grudnia 1896 w Katowicach, zm. 6 grudnia 1977 w Katowicach) – polski piłkarz, pomocnik.

Był piłkarzem Diany oraz Pogoni Katowice. W reprezentacji Polski debiutował w rozegranym 4 lipca 1926 spotkaniu ze Estonią, które Polska wygrała 2:0. Drugi i ostatni raz w oficjalnym meczu zagrał w następnym roku[1]. W 1926 zagrał także w spotkaniu z Czechosłowacją, dziś uznawanym za nieoficjalne.

Grób Pawła Lubiny na cm. NMP przy ul. Sienkiewicza w Katowicach.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Andrzej Gowarzewski Mistrzostwa Polski. Ludzie 1918-1939. 100 lat prawdziwej historii (1), wyd. gia, Katowice 2017 (sic!), s. 115