Pendentyw – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pendentyw - kopuła bizantyjska
Kopuła Błękitnego Meczetu oparta na pendentywach

Pendentyw, żagielek – element narożny w postaci sklepienia o kształcie trójkąta sferycznego.

Umożliwia przejście z planu kwadratu do koła, na którym opiera się kopuła. Pendentyw stosowany był w architekturze bizantyjskiej, rozpowszechnił się na Rusi. Był stosowany w renesansie, początkowo we Włoszech, później w całej Europie.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]