Penelopa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Penelopa
	mityczna królowa Itaki
Jako żona	Odyseusza
	Dane biograficzne
Ojciec	Ikarios
Matka	Periboa
Mąż	Odyseusz
Dzieci	Telemach
	Multimedia w Wikimedia Commons

Penelopa (gr. Πηνελόπη Penelope lub Πηνελόπεια Penelopeia) – córka Periboi i Ikariosa, postać w Odysei, żona Odyseusza, matka Telemacha, wzór wiernej żony; przez okres dwudziestu lat oczekiwała powrotu męża (10 lat wojny trojańskiej i 10 lat tułaczki Odyseusza), zwodząc ubiegających się o jej rękę 108 zalotników (przyrzekła wybrać jednego z nich na męża, gdy ukończy tkać szatę dla swojego teścia) przy pomocy podstępu (aby odwlec ukończenie szaty, pruła nocą tkaninę, nad którą pracowała w dzień, por. beczka Danaid).

Po śmierci Odyseusza została żoną Telegonosa. Zamieszkała z nim, Kirke i Telemachem na Wyspach Błogosławionych^[1]^[2].

Przypisy

↑ Vojtech Zamarovský, Jacek Illg (tłum.), Lucyna Spyrka (tłum.), Joanna Wania (tłum.): Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Katowice: Videograf II, 2006, s. 549-552. ISBN 978-83-7183-391-5.
↑ Penelope. 1997-03-03. [dostęp 2021-01-01].

[1] Vojtech Zamarovský, Jacek Illg (tłum.), Lucyna Spyrka (tłum.), Joanna Wania (tłum.): Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Katowice: Videograf II, 2006, s. 549-552. ISBN 978-83-7183-391-5.

[2] Penelope. 1997-03-03. [dostęp 2021-01-01].

[1]

[2]