French
DeutschPenitencjarz – Wikipedia, wolna encyklopedia
Penitencjariusz, penitencjarz (z języka łacińskiego poenitentiarius = pokutujący)[1] – w Kościele katolickim duchowny upoważniony do udzielania rozgrzeszenia w wypadkach popełnienia najcięższych grzechów, których rozgrzeszenie podlega bezpośrednio papieżowi lub biskupowi[2].
Kanonik penitencjarz, tak kościoła katedralnego, jak i kościoła kolegiackiego, ma z racji urzędu władzę zwyczajną, której jednak nie może innym delegować, rozgrzeszania w zakresie sakramentalnym od cenzur wiążących mocą samego prawa, ale nie zdeklarowanych i nie zastrzeżonych Stolicy Apostolskiej. Na terenie diecezji może rozgrzeszać także obcych, a diecezjan również poza diecezją.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Witold Doroszewski (red.): penitencjariusz. [w:] Słownik języka polskiego [on-line]. PWN. [dostęp 2016-07-01].
- ↑ Kanon 1463 dot. rozgrzeszenia, którego może udzielić tylko papież, miejscowy biskup lub upoważnieni przez nich prezbiterzy - Słownik zagadnień omawianych w "Katechizmie Kościoła Katolickiego"
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kodeks prawa kanonicznego 1983. katolicki.net, 1983. [dostęp 2014-12-01].