Perry King – Wikipedia, wolna encyklopedia

Perry King
Ilustracja
Perry King (1975)
Imię i nazwisko

Perry Firestone King

Data i miejsce urodzenia

30 kwietnia 1948
Alliance

Zawód

aktor, reżyser, producent filmowy

Współmałżonek

Karen Hryharrow
(1967–1979; rozwód)
Jamie Elvidge
(1990–?; rozwód)

Lata aktywności

od 1966

Perry Firestone King[1][2], bardziej znany jako Perry King (ur. 30 kwietnia 1948 w Alliance) – amerykański aktor i reżyser. Odtwórca roli detektywa Cody’ego Allena w serialu NBC Riptide (1984–1986)[3].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Alliance[4] w Ohio jako czwarte z pięciorga dzieci lekarza Roberta Kinga i gospodyni domowej, utrzymywanej z wynagrodzenia socjalnego z Nowego Jorku[5]. Jego babka była aktorką, dziadek ze strony matki, redaktorem renomowanych książek Maxwell Perkins wylansował takich pisarzy jak: Thomas Wolfe, Scott Fitzgerald i Ernest Hemingway[6].

Uczęszczał do Santa Paul’s Preparatory School w Concord, w stanie New Hampshire. Po ukończeniu Mount Union College podjął studia na wydziale dramatycznym Uniwersytetu Yale (w New Haven). W 1970 dzięki stypendium mógł kontynuować studia aktorskie u Johna Housemana w nowojorskiej Juilliard School[7].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W 1971 zadebiutował na nowojorskiej scenie w spektaklu Gra dziecka. Występował potem w przedstawieniach: Listy miłosne, Dziwactwo słowika (Eccentricities of a Nightingale) Tennessee Williamsa w Los Angeles, Problemy z Europą (1980)[8] i Jesse James w Nowym Jorku, Kostka z Phoenix Theatre Group w Los Angeles, Otello jako Kasjusz podczas Shakespeare Festival w Waszyngtonie, Kupiec Wenecki w Globe Theatre w Los Angeles, Ludzie honoru (1990) jako pułkownik Jessup na Broadwayu[9] i Poza siedmioma (1997/1998) w Globe Playhouse w Los Angeles. W 1999 debiutował jako reżyser spektaklu Zmienne łóżka i taniec w Secret Rose Theatre w północnym Hollywood.

Po raz pierwszy wystąpił na ekranie w dramacie Rappaccini (1966). Karierę kinową otworzyła mu sugestywna rola niepokojącego psychopatycznego młodszego brata Shirley MacLaine w dreszczowcu Opętanie Joela Delaneya (The Possession of Joel Delaney, 1972) i udział w adaptacji powieści Kurta Vonneguta Rzeźnia numer pięć (Slaughterhouse-Five, 1972)[10]. W dramacie Panowie z Flatsbuh (The Lord’s of Flatbush, 1974) wraz z Sylvesterem Stallone stworzył rolę budzącego respekt buntownika z nowojorskiego Brooklynu lat 50. Partnerował Raquel Welch jako robiący karierę amant w komediodramacie Dzikie przyjęcie (The Wild Party, 1975), był chłopakiem ofiary gwałtu w dramacie Szminka (Lipstick, 1976) z udziałem wnuczek Ernesta Hemingwaya. W wyprodukowanej przez Andy’ego Warhola mrocznej komedii kryminalnej Bad (1977) wystąpił jako L.T. z Carroll Baker i Susan Tyrrell. W komediodramacie kryminalnym Roberta Aldricha The Choirboys (1977) zagrał policjanta Baxtera Slate’a[11].

Był przesłuchiwany do roli Hana Solo w Gwiezdnych wojnach, ale rolę ostatecznie otrzymał Harrison Ford. Jednakże odtworzył postać w adaptacjach radiowych z cyklu Gwiezdne wojny i obydwóch jego dalszych ciągach[12].

W thrillerze Klasa 1984 (Class of 1984, 1982)[13] był początkującym nauczycielem szkoły średniej z brutalnymi uczniami. Odniósł sukces w uhonorowanym niemiecką nagrodą Złotego Ekranu dramacie sensacyjnym Mandingo (1975)[14] w roli syna plantatora z amerykańskiego południa, doprowadzonego do ożenku z bogatą panną o dość dwuznacznej opinii. Wbrew swemu emploi, zagrał geja, który żeni się z homoseksualną kobietą w melodramacie Odmienna opowieść (A Different Story, 1978) z Meg Foster[15]. Powrócił na duży ekran dopiero na początku lat 90., gdzie ciągle jeszcze emanował zmysłowością w niewielkiej roli cynicznego uwodziciela, który zostaje utopiony przez trzy kochanki w komedii kryminalnej fantasy Blake’a Edwardsa Switch: Trudno być kobietą (Switch, 1991)[16].

Bardziej znany i ceniony jednak stał się z małego ekranu. W 1975 otrzymał nominację do hollywoodzkiej nagrody Złotego Jabłka. W melodramacie Więźniowie: Historia pewnej miłości (Inmates: A Love Story, 1981) ukazał bardziej subtelne oblicze jako skazany za oszustwo księgowy, zakochany w złodziejce (Kate Jackson). Jego kreacja pacjenta szkockiego żołnierza Yanka w telewizyjnym dramacie Porywcze serce (The Hasty Heart, 1983) z Cheryl Ladd została nominowana do nagrody Złotego Globu[17]. W miniserialu CBS na podstawie powieści Judith Krantz Tylko Manhattan (I’ll Take Manhattan, 1987) wcielił się w czarny charakter – mściwego i podstępnego Cuttera Amberville’a, który romansuje z żoną swojego starszego brata i staje się wyrodnym ojcem ich homoseksualnego syna. Osobowość aktora jak osobowość granego przezeń bohatera – przerażała, ale i pociągała. Podobnie zresztą jak odtwarzana przez niego postać nieprzyjemnego Hayleya Armstronga w operze mydlanej Melrose Place (1995) czy jako patriarcha zamożnej rodziny – Richard Williams, niewierny mąż i ojciec syna marnotrawnego w serialu NBC Wybrańcy fortuny (Titans, 2000)[18] z Yasmine Bleeth. Grał także role poczciwców; budził sympatię jako wynajęty prywatny detektyw w telewizyjnej ekranizacji powieści Danielle Steel Kalejdoskop (Kaleidoscope, 1990) z Jaclyn Smith czy w roli kowboja Clinta Brannana w melodramacie telewizyjnym Kowboj i aktoreczka (The Cowboy and the Movie Star, 1998) z Sean Young.

Zajmuje się także dubbingiem. W 1981 użyczył swojego głosu Hanowi Solo w 13-odcinkowej (sześcioipółgodzinnej) adaptacji radiowej filmu sci-fi Gwiezdne wojny (Star Wars). Mówił też rolę Samsona w serialu animowanym Opowieści biblijne: Samson i Dalila (Samson & Delilah, 1985).

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1967–1979 był żonaty z prawniczką Karen Hryharrow[19], z którą ma córkę Louise (ur. w lutym 1971). 9 czerwca 1990 poślubił dziennikarkę Jamison „Jamie” Elvidge (ur. 1965), z którą ma córkę Hannah Perrin (ur. 26 lutego 1992). Od roku 1998 małżeństwo było w separacji.

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Filmy fabulrne

[edytuj | edytuj kod]
  • 1972: Rzeźnia nr 5 (Slaughterhouse-Five) jako Robert
  • 1972: Opętanie Joela Delaneya (The Possession of Joel Delaney) jako Joel Delaney
  • 1974: Książęta z Flatsbuh (The Lord’s of Flatbush) jako Chico Tyrell
  • 1975: Foster i Laurie (Foster and Laurie) jako Rocco Laurie
  • 1975: Zwariowane party (The Wild Party) jako Dale Sword
  • 1975: Mandingo jako Hammond Maxwell
  • 1976: Szminka (Lipstick) jako Steve
  • 1977: Kapela chłopców (The Choirboys, 1977) jako Baxter Slate
  • 1977: Zły Andy’ego Warhola (Andy Warhol’s Bad) jako L.T.
  • 1978: Odmienna opowieść (A Different Story) jako Albert
  • 1979: Poszukiwany i zgubiony (Search and Destroy) jako Kip Moore
  • 1980: Miasto w strachu (City in Fear) jako porucznik John Armstrong
  • 1982: Klasa 1984 (Class of 1984) jako Diane Norris
  • 1982: Jasnowidz (The Clairvoyant) jako Paul ‘Mac’ McCormack
  • 1982: Złote Wrota (Golden Gate) jako Jordan Kingsley
  • 1991: Switch: Trudno być kobietą (Switch) jako Steve Brooks
  • 1995: Wybierz mnie (Let It Be Me)
  • 1999: Siła wyobraźni (Her Married Lover) jako Richard Mannhart
  • 1999: Przeciwawaryjny pokój 2 (Emergency Room 2)
  • 2001: Uderzona ściana (Hitting the Wall) jako policjant konny
  • 2004: Pojutrze (The Day After Tomorrow) jako prezydent Stanów Zjednoczonych
  • 2004: Niezadowolenia (The Discontents) jako John Walker

Filmy TV

[edytuj | edytuj kod]
  • 1973: Śmiertelny gość (Deadly Visitor)
  • 1974: The Whirlwind (CBS)
  • 1977: Hemingway gra (The Hemingway Play)
  • 1979: Przezwyciężyć siebie (The Cracker Factory, TV) jako doktor Edwin Alexander
  • 1979: Miłosny barbarzyński szał (Love’s Savage Fury, ABC) jako Zachary Willis
  • 1981: Więźniowie: Historia pewnej miłości (Inmates: A Love Story, TV) jako Roy Matson
  • 1984: Helen Keller: Cud kontynuowany (Helen Keller: The Miracle Continues) jako John Macy
  • 1984: Porywcze serce (The Hasty Heart) jako Yank
  • 1986: Opuszczony (Stranded) jako Nick MacKenzie
  • 1986: Opowieści biblijne: Samson i Dalila (The Greatest Adventure: Stories from the Bible: Samson & Delilah, animowany) jako Samson (głos)
  • 1988: Człowiek który mieszkał w hotelu Ritz (The Man Who Lived at the Ritz)
  • 1988: Kąt do spania przy pasmie zachodzącego słońca (Shakedown on the Sunset Strip) jako Charles Stoker
  • 1988: Klęska przy Silosie 7 (Disaster at Silo 7) jako major Hicks
  • 1988: Doskonali ludzie (Perfect People) jako Ken Laxton, mąż Barbary
  • 1989: Roxanne: Nagroda Pulitzera (Roxanne: The Prize Pulitzer, NBC) jako Herbert ‘Peter’ Pulitzer
  • 1990: Nóż i strzelający klub (The Knife and Gun Club) jako dr Matt Haley
  • 1990: Cacciatori di navi jako Phillip Asherton
  • 1990: Kalejdoskop (Kaleidoscope) jako detektyw John Chapman
  • 1992: Fatalna miłość (Something to Live for: The Alison Gertz Story) jako Mark
  • 1992: Krzyk w nocy (A Cry in the Night) jako Erich
  • 1993: Śmiertelny wirus (Jericho Fever) jako Michael Whitney
  • 1993: Miejskie nieruchomości (Country Estates) jako szeryf Kurt Morgan
  • 1993: Obcy w lustrze (A Stranger in the Mirror) jako Toby Temple
  • 1994: Dobry król Wenceslas (Good King Wenceslas) jako Tunna
  • 1994: Podwójne życie Rebeki Cross (She Led Two Lives) jako Jeffrey Madison
  • 1996: Uprowadzony Lot 285 (Hijacked Flight 285) jako Frank Layton
  • 1996: Oblicze zła (Face of Evil) jako Russell Polk
  • 1997: Szansa na szczęście (Their Second Chance) jako Larry
  • 1998: Kowboj i aktoreczka (The Cowboy and the Movie Star) jako Clint Brannan
  • 1998: Przygody kucyka (The Adventures of Ragtime) jako Jerry Blue
  • 2000: Wybrańcy fortuny (Titans) jako Richard Williams
  • 2001: Żona doskonała (The Perfect Wife) jako dr Robert Steward
  • 2002: Nowa twarz (Another Pretty Face) jako Michael
  • 2004: Wizyta po latach (A Stranger at the Door) jako Greg Norris
  • 2005: Dom dla urlopów (Home for the Holidays) jako Cooper
  • 2005: Doskonały sąsiad (The Perfect Neighbor) jako William Costigan
  • 2007: Framed for Murder jako Jason

Seriale TV

[edytuj | edytuj kod]
  • 1973: Centrum Medyczne (Medical Center) jako Wilson
  • 1974: Hawaii Five-O jako Rick McDevitt
  • 1974: Kanon (Cannon) jako Steve
  • 1974: Środek jabłka (Apple’s Way) jako Jack Gale
  • 1974: Hawaii Five-O jako Jay Faraday
  • 1976: Kapitanowie i królowie (Captains and the Kings, NBC) jako Rory Armagh
  • 1977: Aspen jako Lee Bishop
  • 1979: Ostatnie wymiany (The Last Convertible, NBC) jako Russ Currier
  • 1982: Pogoń (The Quest, ABC) jako Dan Underwood
  • 1983-86: Riptide (Riptide, NBC) jako Cody Allen
  • 1987: Tylko Manhattan (I’ll Take Manhattan, CBS) jako Cutter Amberville
  • 1989: Autostopowicz (The Hitchhiker) jako Doug
  • 1993: Prawie dom (Almost Home, sitcom ABC) jako Brian Morgan
  • 1993: Zmartwienie z Larrym (The Trouble with Larry, sitcom CBS) jako Boyd Flatt
  • 1993: Opowieści z krypty (Tales from the Crypt) jako Roger
  • 1994: SWAT Kats: Radykalny szwadron (Swat Kats: The Radical Squadron, animowany) jako Randall (głos)
  • 1995: Melrose Place jako Hayley Armstrong
  • 1995: Po tamtej stronie (The Outer Limits) jako senator Richard Adams
  • 1995: Prawo Burke’a (Burke’s Law) jako Leslie Livingston
  • 1998: Strażnik (The Sentinel) jako William Ellison
  • 2000: Wybrańcy fortuny (Titans) jako Richard Williams
  • 2000: Para nie do pary (Will & Grace) jako John Marshall
  • 2002: Spin City jako Tom Crandall
  • 2004: Eve jako Jackson
  • 2006: Bez śladu (Without a Trace) jako pan Mulligan
  • 2007: Bracia i siostry (Brothers & Sisters) jako Curtis Jones
  • 2007: Dowody zbrodni (Cold Case) jako Stan Williams
  • 2010: Trzy na jednego (Big Love) jako Kongresmen Clark Paley
  • 2011: Jej Szerokość Afrodyta (Drop Dead Diva) jako Warren Persky
  • 2012: Mentalista (serial telewizyjny) (The Mentalist) jako Greg Bauer

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Perry King. Listal. [dostęp 2015-08-23]. (ang.).
  2. Personalidade: Perry King (EUA). InterFilmes.com. [dostęp 2015-08-23]. (port.).
  3. Joel Cunningham: He Played Cody Allen on „Riptide”. See Perry King Now at 74.. BestLifeOnline, 2022-12-10. [dostęp 2023-03-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-13)]. (ang.).
  4. Perry King images and photo galleries. Fameimages.com. [dostęp 2015-08-23]. (ang.).
  5. Perry King Biography (1948–). Film Reference. [dostęp 2015-08-23]. (ang.).
  6. King, Perry 1948. Encyclopedia.com. [dostęp 2015-08-23]. (ang.).
  7. Perry King. TV.com. [dostęp 2015-08-23]. (ang.).
  8. Perry King. Internet Off-Broadway Database. [dostęp 2021-05-14]. (ang.).
  9. Perry King. Internet Broadway Database. [dostęp 2021-05-14]. (ang.).
  10. Hal Erickson, Rovi: Perry King Biography. „The New York Times”. [dostęp 2015-08-23]. (ang.).
  11. Tom Stockman: WAMG Interview – Actor Perry King – Star and Director of THE DIVIDE. We Are Movie Geeks, 22 kwietnis 2021. [dostęp 2021-05-14]. (ang.).
  12. A Different Story. PopEntertainment.com. [dostęp 2015-08-23]. (ang.).
  13. Perry King. AlloCiné. [dostęp 2015-08-23]. (fr.).
  14. Hal Erickson: Perry King Biography. AllMovie. [dostęp 2021-05-14]. (ang.).
  15. Krazy Kaptions: King Me!. Poseidon’s Underworld, 2010-05-06. [dostęp 2023-03-13]. (ang.).
  16. Perry King. Rotten Tomatoes. [dostęp 2021-05-14]. (ang.).
  17. Perry King Awards. AllMovie. [dostęp 2021-05-14]. (ang.).
  18. Perry King Actor. „TV Guide”. [dostęp 2020-03-30]. (ang.).
  19. Perry King dating. FamousFix. [dostęp 2015-08-23]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]