Pete George – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pete George
Pełne imię i nazwisko

Peter T. George

Data i miejsce urodzenia

29 czerwca 1929
Akron

Data śmierci

28 lipca 2021

Wzrost

172 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
złoto Helsinki 1952 podnoszenie ciężarów
(waga średnia)
srebro Londyn 1948 podnoszenie ciężarów
(waga średnia)
srebro Melbourne 1956 podnoszenie ciężarów
(waga średnia)
Mistrzostwa świata
złoto Filadelfia 1947 waga lekka
złoto Mediolan 1951 waga średnia
złoto Sztokholm 1953 waga lekka
złoto Wiedeń 1954 waga średnia
złoto Monachium 1955 waga średnia
srebro Scheveningen 1949 waga średnia
srebro Paryż 1950 waga średnia
Igrzyska panamerykańskie
złoto Buenos Aires 1951 waga średnia
złoto Meksyk 1955 waga średnia

Pete George, właśc. Peter T. George (ur. 29 czerwca 1929 w Akron, zm. 28 lipca 2021[1]) – amerykański sztangista, trzykrotny medalista olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Startował w wadze lekkiej (do 67,5 kg) oraz średniej (do 75 kg). Pierwszy sukces w karierze osiągnął w 1947 roku, kiedy podczas mistrzostw świata w Filadelfii zdobył złoty medal w wadze lekkiej. W zawodach tych wyprzedził Kanadyjczyka Johna Stuarta oraz George’a Espeuta z Wielkiej Brytanii. W 1948 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Londynie, gdzie zajął drugie miejsce w wadze średniej. Rozdzielił tam na podium swego rodaka, Franka Spellmana i Kim Seong-jipa z Korei Południowej. Następnie zajmował drugie miejsce na mistrzostwach świata w Scheveningen w 1949 roku i mistrzostwach świata w Paryżu rok później, w obu przypadkach przegrywając tylko z Chadrem at-Tunim z Egiptu.

W 1951 roku zwyciężył w wadze średniej na igrzyskach panamerykańskich w Buenos Aires oraz mistrzostwach świata w Mediolanie. Rok później wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Helsinkach, gdzie z wynikiem 400 kg zwyciężył, ustanawiając jednocześnie nowy rekord olimpijski. W trzech kolejnych latach zdobywał tytuł mistrza świata, zwyciężając w wadze lekkiej na mistrzostwach świata w Sztokholmie (1953) oraz wadze średniej na mistrzostwach świata w Wiedniu (1954) i mistrzostwach świata w Monachium (1955). W 1955 roku złoto wywalczył także na igrzyskach panamerykańskich w Meksyku[2]. Ostatni sukces osiągnął w 1956 roku, zajmując drugie miejsce podczas igrzysk olimpijskich w Melbourne. Uplasował się tam między Fiodorem Bogdanowskim z ZSRR a Włochem Ermanno Pignattim.

Jego brat Jim także był medalistą olimpijskim.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Olympedia – Pete George. olympedia.org [dostęp 2021-07-31].
  2. Profil na chidlovski.net.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]