Petit Pont – Wikipedia, wolna encyklopedia
Długość całkowita | 32 m |
---|---|
Państwo | |
Miejscowość | |
Podstawowe dane | |
Przeszkoda | |
Szerokość: • całkowita |
|
Data odbudowy | 1853 |
Położenie na mapie Francji | |
Położenie na mapie Île-de-France | |
Położenie na mapie Paryża | |
48,85333°N 2,34694°E/48,853333 2,346944 |
Petit Pont – most łączący V okręg paryski z Île de la Cité wybudowany w 1853 na miejscu wcześniejszego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Już w starożytności na miejscu dzisiejszego mostu znajdowała się przeprawa przez rzekę. Wiadomo, że już w rzymskiej osadzie Lutecja właśnie na tym miejscu, wykorzystując niewielką odległość między wyspą a stałym lądem oraz spokojniejszy bieg rzeki, przebiegał most łączący Cité z lewym brzegiem Sekwany. Obiekt był wielokrotnie niszczony przez rzekę w czasie kolejnych niekontrolowanych powodzi. W samym średniowieczu most był niszczony jedenastokrotnie. Środki finansowe pochodziły z różnych, niekiedy niecodziennych źródeł: w 1175 budowa pierwszego całkowicie kamiennego mostu została opłacona przez biskupa Paryża, natomiast w 1393 zmuszono paryską społeczność żydowską do wpłacenia 9500 liwrów na kolejną odbudowę. Od nazwy mostu pochodzi przydomek Adama Parvipontanusa (XII w.), uczącego w znajdującej się przy nim szkole.
W czasie rządów Karola VI Szalonego nowy most wybudował włoski mnich Giovanni Giocondo, wówczas po raz pierwszy na Petit Pont pojawiły się domy. Most ten przetrwał dwa stulecia, jednak już w XVII wieku Petit Pont zawalał się i był budowany na nowo w latach 1649, 1651, 1658 i 1659[1]. Ta ostatnia odbudowa była również najbardziej kosztowna, jednak nie spełniła oczekiwań, a most, kamienno-drewniany, zawalił się w 1718 w niecodziennych okolicznościach. W czasie gdy pod mostem bezskutecznie usiłowały przepłynąć dwie wyładowane barki, nieznana z nazwiska kobieta wypłynęła na Sekwanę, by odnaleźć ciało jej dziecka, które w niej utonęło. Miała w rękach zapaloną pochodnię i gdy wskutek wypadku jej łódź zderzyła się z jedną z barek, powstał ogromny pożar, od którego zajął się cały most. Rok później most został odbudowany, już bez zabudowy mieszkalnej[2].
W 1852 dotychczasowa konstrukcja została zastąpiona nowym mostem według projektu Alexandre'a Michala. Budowę nadzorował Ernest Gariel. Od roku 1853 obiekt jest dostępny dla ruchu zarówno kołowego, jak i pieszego[3].
Architektura
[edytuj | edytuj kod]Petit Pont jest mostem łukowym, w przeszłości opartym na trzech łukach, obecnie na jednym. Most jest w całości kamienny, o długości 32 metrów, co czyni z niego najkrótszy paryski most[4]. Prowadzi przez niego 20-metrowa droga ruchu kołowego, 12-metrowa ścieżka rowerowa oraz dwa czterometrowej szerokości chodniki.
W kulturze popularnej
[edytuj | edytuj kod]Most występuje w tytule piosenki Nany Moskouri A Paris Sur Le Petit Pont[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Most na insecula.com
- ↑ Opis na stronie turystycznych barek paryskich. [dostęp 2008-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-23)].
- ↑ Zdjęcia i opis Petit Pont
- ↑ Opis na insecula.com
- ↑ Tekst piosenki