Phil Hellmuth – Wikipedia, wolna encyklopedia

Phil Hellmuth

Phil Hellmuth podczas WSOP 2006
Przydomek	The Poker Brat
Państwo	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	16 lipca 1964 Madison
World Series of Poker
Bransoletki	17
Płatne miejsce	90
World Poker Tour
Zwycięstwa	Żadnego
Stoliki finałowe	4
Płatne miejsce	13
European Poker Tour

Phillip J. Hellmuth (ur. 16 lipca 1964 w Madison) – amerykański profesjonalny pokerzysta, mieszkający w Palo Alto w Kalifornii.

W 1989 roku 24-letni Hellmuth został najmłodszym mistrzem świata w pokerze pokonując broniącego tytułu Johnny Chana podczas World Series of Poker. W 2008 roku jego rekord pobił Peter Eastgate, który z kolei cieszył się nim jedynie przez rok – do zwycięstwa Joego Cady.

Uczęszczał do University of Wisconsin-Madison przez trzy lata, ostatecznie porzucił naukę by zająć się pokerem. Przylgnął do niego pseudonim poker brat (bachor pokera), wynikający z jego sposobu bycia. Jednak pomimo tego jego umiejętności pokerowe nie są podważane.

W 2016 roku wygrane Phila Hellmutha w turniejach pokerowych przekroczyły 20 000 000 dolarów^[1]. Zdobył również 17 bransolet WSOP za zajęcie pierwszego miejsca, co jest rekordem tych zawodów^[2].

• Oficjalna strona internetowa (ang.)