Pieter van Laer – Wikipedia, wolna encyklopedia
Autoportret | |
Data i miejsce urodzenia | 1599 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | ok. 1642 |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki |
Pieter van Laer (lub Laar; ur. 1599 lub wcześniej w Haarlem, zm. ok. 1642 tamże) – holenderski malarz.
Nie ma pewnych informacji na temat jego młodości, w 1623 wyjechał do Francji, a w latach 1625–1639 pracował w Rzymie. Był liderem Schildersbent, stowarzyszenia artystycznego malarzy holenderskich i flamandzkich mieszkających w Rzymie. Po powrocie do Holandii, mieszkał głównie w Amsterdamie i Haarlemie, gdzie zmarł około 1642.
Włosi nazywali go Il Bamboccio, co w wolnym tłumaczeniu oznacza kukiełkę lub marionetkę. Przezwisko oddawało wygląd malarza, który miał zdeformowane i nieproporcjonalne ciało i był niewielkiego wzrostu. Pieter van Laer malował głównie niewielkie sceny rodzajowe ilustrujące życie pospólstwa. Były to sceny uliczne, przedstawienia biesiad, jarmarków i bójek, bohaterami jego obrazów byli chłopi, sklepikarze, rzemieślnicy i pospolici złodzieje. Artysta miał wielu naśladowców, których we Włoszech nazywano bambocciantami, a malowane przez nich barwne sceny rodzajowe określano jako bambocciaty. Wśród licznych malarzy tworzących pod jego wpływem najczęściej wymieniani są: Jan Steen, Philips Wouwerman, Alessandro Magnasco i Giacomo Ceruti[1].
W Muzeum Narodowym w Warszawie znajdują się dwie bambocciaty — Pasterz i praczki przy źródle i Odpoczynek wędrowców w grocie[2].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]- Myśliwi w spoczynku
- Flagelanci
- Scena przed grotą
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Pieter van Laer w Encyklopedia.interia.pl. [dostęp 2009-02-25]. (pol.).
- ↑ Web Gallery of Art, – biografia i galeria. [dostęp 2009-02-25]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Robert Genaille, Maciej Monkiewicz, Ewa Maliszewska, Krystyna Secomska, Antoni Ziemba: Encyklopedia malarstwa flamandzkiego i holenderskiego. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe: Wydaw. Naukowe PWN, 2001. ISBN 83-221-0686-6.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Pieter van Laer w Artcyclopedia.com. [dostęp 2009-02-25]. (ang.).
- Art Renewal Center – galeria. [dostęp 2009-02-25]. (ang.).