Piotr Gociek – Wikipedia, wolna encyklopedia

Piotr Gociek
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 sierpnia 1969
Wrocław

Zawód, zajęcie

dziennikarz, pisarz

Strona internetowa

Piotr Gociek (ur. 25 sierpnia 1969 we Wrocławiu[1]) – polski dziennikarz, publicysta, redaktor i pisarz związany z fantastyką.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W czasach PRL działacz Ruchu Wolność i Pokój. W latach 80. publikował jako Piotr N.A. Gociek teksty w fanzinach fantastycznych. Literacko zadebiutował opowiadaniem Wielka ucieczka opublikowanym najpierw w fanzinie Albedo (1987), a następnie w Fantastyce (1988) i antologii Pożeracz szarości pod redakcją Macieja Parowskiego[1].

W latach 90. XX wieku opublikował jeszcze opowiadania: Zaścianek w miesięczniku Fenix (1992), Dni, które nadejdą w czasopiśmie Złoty Smok (1994) oraz Podróż trzech króli w magazynie Talizman (1997). W tym ostatnim piśmie Gociek prowadził także dział publicystyki[1].

Karierę dziennikarską zaczynał w latach 90. w RMF FM, gdzie prowadził audycję „Do kina czy na film”. Był również korespondentem radiowym z wielu festiwali filmowych, m.in. w Cannes. Po odejściu z RMF FM przez krótki czas pracował w łódzkim Radiu Manhattan.

W 1999 był współwłaścicielem Wydawnictwa Urocza i redaktorem naczelnym pisma science-fiction Hyperion[2].

Od 2000 pracował w Radiu Plus, m.in. jako kierownik anteny. W styczniu 2005 odszedł z radia i założył firmę Music and Research, wykonującą badania słuchalności dla stacji radiowych. Do Radia Plus powrócił w listopadzie 2005. Od 2006 związany z prasą. Najpierw pracował w tygodniku „Ozon”, gdzie kierował działem Historia i zajmował się projektami specjalnymi, po zamknięciu tego tygodnika został recenzentem filmowym tygodnika „Wprost”.

W latach 2007–2012 pracował w „Rzeczpospolitej”, najpierw jako sekretarz działu Opinii, a następnie jako kierownik działu Krajowego. W weekendowym dodatku do pisma – Plus Minus posiadał autorską rubrykę Poczytanki[3]. Od stycznia 2013 jest publicystą tygodnika „Do Rzeczy[4]. Od 2013 pracuje w Telewizji Republika, gdzie początkowo prowadził pasmo poranne Polska na Dzień Dobry, później programy Odkodujmy Polskę, Literatura na trzeźwo[5][6] i Analfabet III RP. Od 2020 na antenie tej stacji prowadzi Magazyn filmowy[7].

W latach 2013–2017 był jednym z gospodarzy porannego pasma Radia Wnet[8].

W 2012 nakładem wydawnictwa Ender ukazała się jego debiutancka powieść – satyryczno-fantastyczny Demokrator, zaś w 2014 Fabryka Słów wydała zbiór jego opowiadań fantastycznych Czarne Bataliony[1]. Z kolei w 2013 nakładem Frondy ukazał się jego wywiad rzeka z Cezarym Gmyzem: Zawód: dziennikarz śledczy.

12 lutego 2016 rozpoczął pracę w Polskim Radiu jako dziennikarz prowadzący „Sygnały Dnia” w radiowej Jedynce[9]. Jest także współautorem dwóch audycji kulturalnych w Polskim Radiu 24 ("Posłowie. Magazyn nowości książkowych" prowadzony wspólnie z Łukaszem Orbitowskim oraz "Nakręceni. Magazyn nowości filmowych" prowadzony wspólnie z Łukaszem Adamskim)[10][11].

Od marca 2017 razem z Rafałem Ziemkiewiczem prowadził w TVP2 talk-show „Przybliżenie”[12]. Od kwietnia 2020 prowadzi w TVP Kultura program publicystyczny "Co dalej?" omawiający aspekty nowej rzeczywistości, w którego centrum uwagi znajduje się refleksja nad zjawiskami kulturowo-cywilizacyjnymi[13].

W 2022 otrzymał Doroczną Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w kategorii „ Upowszechnianie kultury”[14].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Książki

[edytuj | edytuj kod]

Opowiadania

[edytuj | edytuj kod]
  • Wielka ucieczka (Albedo 1987, Fantastyka 1988, antologia Pożeracz szarości Reporter 1991)
  • Zaścianek (Fenix nr 7(16)1992)[1]
  • Dni, które nadejdą (w miesięczniku: Złoty Smok 2/1994)[1]
  • Podróż Trzech Króli (w magazynie: Nowy Talizman 2-3/1997)[1]
  • Czarne bataliony – zbiór opowiadań, Wydawnictwo Fabryka Słów 2014
    • Czołg
    • Janek Poranek i jego goście
    • Dzień oligarchy
    • Opowieść Wowy
    • Podróż Trzech Króli, wersja zmieniona
    • Gdzie jest generał
    • Chłopiec z plakatem
    • Inicjatywa oddolna
    • Czarne bataliony
  • Jak utopiliśmy Hana Solo (w antologii: Przedmurze, Solaris 2016)
  • Pies, papuga i płastuga (Fantastyka - wydanie specjalne 1(54) 2017)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Piotr Gociek, [w:] encyklopediafantastyki.pl [dostęp 2016-02-12].
  2. Hyperion. [dostęp 2014-11-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-05)].
  3. Poczytanki. [dostęp 2014-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-12)].
  4. Redakcja. dorzeczy.pl. [dostęp 2013-02-04]. (pol.).
  5. Piotr Gociek rozstał się z Telewizją Republika, szykuje swój talk-show w TVP1. [dostęp 2016-04-17]. (pol.).
  6. TV Republika: zatrudniamy 150 pracowników. Jedni odchodzą, inni przychodzą [online] [dostęp 2016-08-09].
  7. ANALFABET III RP (ODC. 40/1) - R JAK ROK 2019. Telewizja Republika [dostęp 2019-01-19].
  8. Piotr Gociek, Piotr Gociek w Radiu Wnet [online], Tygodnik Do Rzeczy, 28 stycznia 2013 [dostęp 2020-08-19] (pol.).
  9. Nowi prowadzący i nowe audycje w Radiowej Jedynce polskieradio.pl 11 lutego 2016
  10. Anna Popek, Łukasz Orbitowski, Piotr Gocek wśród prowadzących w Polskim Radiu 24 [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2020-12-05] (pol.).
  11. Nakręceni – magazyn premier filmowych - Polskie Radio 24 - polskieradio24.pl [online], www.polskieradio24.pl [dostęp 2020-12-05].
  12. "Przybliżenie". Interesujący i nietypowy talk show TVP [online], wpolityce.pl, 21 marca 2017 [dostęp 2021-11-02].
  13. TVP Kultura - Telewizja Polska S.A. [online], tvpkultura.tvp.pl [dostęp 2020-12-05] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-25].
  14. Znamy laureatów Dorocznej Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. 2022-12-13, 2023-04-29. [dostęp 2023-04-29].
  15. Polska Bibliografia Literacka (PBL) [online], pbl.ibl.poznan.pl [dostęp 2017-11-10].
  16. Demokrator, [w:] encyklopediafantastyki.pl [dostęp 2017-11-10].
  17. Empik.com [online], 18 maja 2018.
  18. Książka Cezarego Gmyza „Zawód: dziennikarz śledczy”. niezalezna.pl. [dostęp 2013-04-05]. (pol.).
  19. W samo południe Cezarego Gmyza. fronda.pl. [dostęp 2013-04-05]. (pol.).
  20. Fantastyczne opowieści wigilijne - Wydawnictwo ZYSK I S-KA [online], sklep.zysk.com.pl [dostęp 2020-12-05].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]