Piotr Pertek – Wikipedia, wolna encyklopedia
pułkownik | |
Data urodzenia | 8 stycznia 1960 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 6 luty 2019 |
Przebieg służby | |
Lata służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | więcej patrz tekst |
Stanowiska | • dowódca plutonu więcej patrz tekst |
Późniejsza praca | wykładowca na Uniwersytecie SWPS |
Odznaczenia | |
Piotr Paweł Pertek (ur. 8 stycznia 1960 zm. 2 lutego 2019 we Wrocławiu)[1][2] – pułkownik Wojska Polskiego; doktor nauk humanistycznych[3]; rektor-komendant Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Lądowych (2015–2016).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Piotr Pertek we wrześniu 1979 podjął studia wojskowe jako podchorąży w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu, które ukończył w 1983 uzyskując dyplom inżyniera. Został promowany na pierwszy stopień oficerski – podporucznika[2]. Służbę zawodową rozpoczął w 1983 pełniąc ją w jednostkach Śląskiego Okręgu Wojskowego, a następnie objął funkcję szefa sekretariatu dowódcy Śląskiego Okręgu Wojskowego. Był absolwentem Instytutu Nauk Politycznych Uniwersytetu Wrocławskiego (1984), Wydziału Nauk Humanistycznych Akademii Obrony Narodowej (doktorat – 1991)[2]. W 2001 został służbowo skierowany do Warszawy, gdzie pełnił służbę w instytucjach centralnych MON na stanowiskach: zastępcy dyrektora sekretariatu Ministra Obrony Narodowej oraz dyrektora Centrum Informacyjnego MON[4][5]. Następnie był skierowany do Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, gdzie objął funkcję doradcy Zarządu Szkolenia P-7[2].
Od 1 sierpnia 2009 był we Wrocławiu na stanowisku zastępcy rektora – szefa pionu Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Lądowych, które sprawował do 1 października 2013. Następnie objął w tej uczelni stanowisko zastępcy rektora-komendanta WSOWL (prorektor ds. wojskowych WSOWL)[6]. Od 13 grudnia 2015 sprawował obowiązki rektora-komendanta WSOWL[7], które 25 stycznia 2016 w obecności podsekretarza stanu w MON Wojciecha Fałkowskiego oraz inspektora Wojsk Lądowych gen. dyw. Janusza Bronowicza przekazał dla płk. Dariusza Skorupki[8]. Był do 28 lutego 2016 na stanowisku prorektora ds. wojskowych WSOWL[2], a następnie został skierowany służbowo do pełnienia służby w innej jednostce wojskowej[9].
Na emeryturze był wykładowcą na Uniwersytecie SWPS[10]. Wiceprezes Zarządu Stowarzyszenia „Bezpieczeństwo.pl”[2]. Był członkiem Rady Stowarzyszenia Wojskowego Klubu Sportowego „Śląsk”[11]. Przewodniczący Rady Społecznej 4 Wojskowego Szpitala Klinicznego[12]. W 2018 brał udział w wyborach samorządowych, nie uzyskał mandatu radnego wojewódzkiego do Sejmiku Województwa Dolnośląskiego[13]. Piotr Pertek zmarł 6 lutego 2019 we Wrocławiu w wieku 59 lat, uroczystości pogrzebowe odbyły się 8 lutego 2019 na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu[14].
Awanse
[edytuj | edytuj kod]- podporucznik – 1983[2]
(...)
- pułkownik – ?
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Wojskowy Krzyż Zasługi – 2010[1]
- Odznaka Honorowa Zasłużony dla Województwa Dolnośląskiego – 2013[15]
- Odznaka Skoczka Spadochronowego Wojsk Powietrznodesantowych – 1982
- Wojskowa Odznaka Sprawności Fizycznej I stopnia – 1983
- Odznaka pamiątkowa Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Lądowych – 2015, ex officio
i inne
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b M.P. z 2010 r. nr 13, poz. 134 – pkt 38.
- ↑ a b c d e f g Śp. płk rez. dr Piotr Pertek [online], wojsko-polskie.pl [dostęp 2023-11-17] (pol.).
- ↑ Dr Piotr Pertek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2023-11-17] .
- ↑ Komorowski 2005 ↓, s. 36–37.
- ↑ Żołnierze nie jadą [online], pomorska.pl [dostęp 2023-11-17] (pol.).
- ↑ Jasiński 2014 ↓, s. 49.
- ↑ Jasiński 2016 ↓, s. 226.
- ↑ Gałecki 2017 ↓, s. 19.
- ↑ Odpowiedź na interpelację nr 12541 [online], sejm.gov.pl [dostęp 2023-11-17] (pol.).
- ↑ Wojsko odzyskuje głos [online], tygodnikprzeglad.pl [dostęp 2023-11-17] (pol.).
- ↑ Nekrologi i kondolencje z 7 lutego 2019 [online], gazetawroclawska.pl [dostęp 2023-11-17] (pol.).
- ↑ Podziękowania dla Rady Społecznej [online], 4wsk.pl [dostęp 2023-11-18] (pol.).
- ↑ Wybory Samorządowe 2018 [online], wybory2018.pkw.gov.pl [dostęp 2023-11-18] (pol.).
- ↑ Biuro Konwentów Dziekanów [online], bkd.wp.mil.pl [dostęp 2023-11-17] (pol.).
- ↑ Wyróżnienie dla Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Lądowych [online], umwd.dolnyslask.pl [dostęp 2023-11-17] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Krzysztof Komorowski (red.): Kronika Wojska Polskiego 2004. Warszawa: Fundacja Polonia Militaris, 2005, s. 36–37. ISSN 1734-2317.
- Grzegorz Jasiński (red.), Kronika Wojska Polskiego 2013, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2014, s. 49, ISSN 1734-2317 .
- Grzegorz Jasiński (red.), Kronika Wojska Polskiego 2015, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2016, s. 226, ISSN 1734-2317 .
- Artur Gałecki (red.), Kronika Wojska Polskiego 2016, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2017, s. 19, ISSN 1734-2317 .