Piotr Wydżga – Wikipedia, wolna encyklopedia

Piotr Wydżga herbu Janina^[1] – szlachcic ziemi krakowskiej, kasztelan sądecki^[2], następnie krzyżowiec. Był również właścicielem zamków w Czorsztynie (1246) i Rytrze, zmarł w Prusach.

Według niektórych źródeł Piotr Wydżga zbudował zamek Lemiesz, wymieniony w XIV-wiecznym Żywocie św. Kingi; położenie tej warowni jest nieznane^[3]. Bywa utożsamiany z niejakim Wydżgą, którego testament w języku polskim (w opracowaniach nazywany Testamententem Piotra Wydżgi) z opisem dotarcia do skarbów ukrytych w okolicach Rytra zamieścił Jan Długosz w Księdze uposażeń diecezji krakowskiej^[4].

Zobacz też

Przypisy

↑ Wydżga, gdy srogi głód uciskał ziemię chełmińską, pomorską i pruską, zamierzając wstąpić do krzyżowców, trzy wielkie szkuty, naładowane winem, miodem, pszenicą, szperką, zbożem, masłem, i inną żywnością Wisła, lądem zaś 300 sztuk bydła, owiec, wołów, krów, i koni, do Torunia wysłał. Sam później przybywszy i do zakonu wstąpiwszy, w nim życia dokonał. Przyniósł także z sobą mnogo złota, które w górach ku Węgrom i nad Łąckiem położonym kopał. Umierając miał on pozostawić wskazówki Exemplar informationis et avisamenti o kopalniach w górach sądeckich. według Jan Długosza w dziele Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis, 1470–1480
↑ Historia i tradycje. Gmina Łącko. [dostęp 2018-04-15].
↑ Jacek Zaremba: Zamki i grody Sądecczyzny. [dostęp 2016-02-11].
↑ Wydra i Rzepka 1984 ↓, s. 183.

Bibliografia

Wiesław Wydra, Wojciech Ryszard Rzepka: Chrestomatia staropolska. Teksty do roku 1543. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1984. ISBN 83-04-01568-4.

[1] Wydżga, gdy srogi głód uciskał ziemię chełmińską, pomorską i pruską, zamierzając wstąpić do krzyżowców, trzy wielkie szkuty, naładowane winem, miodem, pszenicą, szperką, zbożem, masłem, i inną żywnością Wisła, lądem zaś 300 sztuk bydła, owiec, wołów, krów, i koni, do Torunia wysłał. Sam później przybywszy i do zakonu wstąpiwszy, w nim życia dokonał. Przyniósł także z sobą mnogo złota, które w górach ku Węgrom i nad Łąckiem położonym kopał. Umierając miał on pozostawić wskazówki Exemplar informationis et avisamenti o kopalniach w górach sądeckich. według Jan Długosza w dziele Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis, 1470–1480

[2] Historia i tradycje. Gmina Łącko. [dostęp 2018-04-15].

[3] Jacek Zaremba: Zamki i grody Sądecczyzny. [dostęp 2016-02-11].

[CITEREFWydraRzepka1984183-4] Wydra i Rzepka 1984 ↓, s. 183.

[1]

[2]

[3]

[4]