Placówka Straży Celnej „Daćbogi” – Wikipedia, wolna encyklopedia

Placówka SC „Daćbogi”
Historia
Państwo

 Polska

Organizacja
Dyslokacja

Daćbogi

Formacja

Straż Celna

Podległość

Komisariat SC „Włoszakowice”

Rozmieszczenie placówek Straży Celnej Komisariatu Włoszczakowice

Placówka Straży Celnej „Daćbogi” – jednostka organizacyjna Straży Celnej pełniąca w okresie międzywojennym służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[2]. W 1921 roku we Włoszakowicach stacjonował sztab 3 kompanii 17 batalionu celnego. Kompania wystawiała między innymi placówkę w Daćbogach[3]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[4]. Placówka Straży Celnej „Daćbogi” weszła w podporządkowanie komisariatu Straży Celnej „Włoszakowice” z Inspektoratu SC „Leszno”[5].

W drugiej połowie 1927 roku przystąpiono do gruntownej reorganizacji Straży Celnej[6]. W praktyce skutkowało to rozwiązaniem tej formacji granicznej. Ochronę północnej, zachodniej i południowej granicy państwa przejęła powołana z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczna[7].

Funkcjonariusze placówki

[edytuj | edytuj kod]
Kierownicy placówki
stopień imię i nazwisko, numer okres pełnienia służby kolejne stanowisko
starszy strażnik Piotr Szafranek (2647)[a] był w 1926[8]

Obsada personalna placówki w 1926[8]:

  • starszy strażnik Piotr Szafranek (2647)
  • strażnik Stanisław Duda (1651)
  1. Przy nazwiskach w nawiasach podano numery służbowe funkcjonariuszy Straży Celnej[8]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]