Placerias – Wikipedia, wolna encyklopedia

Placerias
Okres istnienia: trias
Ilustracja
Placerias
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

synapsydy

Rząd

terapsydy

Podrząd

anomodonty

Infrarząd

dicynodonty

Rodzina

Kannemeyriidae

Rodzaj

Placerias

Gatunki
  • P. gigas

Placerias – nazwa rodzajowa roślinożernego terapsyda z grupy dicynodontów, żyjącego w późnym triasie (około 222–215 milionów lat temu) na obszarze obecnej Ameryki Północnej. Najwięcej szczątków (należących do 40 osobników) odkryto na terenie arizońskiego parku narodowego Petrified Forest („skamieniały las”).

Były to zwierzęta czworonożne. Długość ciała placeriasów dochodziła do 3,5 metra, przy masie około 1 tony. Zwierzęta posiadały krępy korpus z krótką szyją i kończynami. Tak jak inne dicynodonty, placerias posiadał bezzębny dziób, wyposażony jedynie w parę ciosopodobnych zębów. Badania przeprowadzone na kłach placeriasów wykazały obecność na ich powierzchni zadrapań oraz wygładzeń. Uważa się, że placeriasy żywiły się takimi nisko rosnącymi roślinami, jak paprocie i korzenie, które zwierzęta wygrzebywały z ziemi. Część naukowców jest zdania, że wspomniany wyżej schemat śladów na zębach świadczy o tym, że placeriasy żyły w strefie, która podlegała zmianom klimatycznym wraz z nastawaniem kolejnych pór roku. Zadrapania wskazują na rycie w suchej ziemi, a wygładzenia – w ziemi wilgotnej.

Stado placeriasów

Było to zwierzę stadne. Prawdopodobnie taki tryb życia chronił placeriasy przed drapieżnikami pokroju postozucha, którego szczątki odkryto również na terenie parku Petrified Forrest.



← mln lat temu
Placerias
←4,6 mld 541 485 443 419 359 299 252 201 145 66 23 2


Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]