Pniowiec – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pniowiec
Pniowitz
Dzielnica Tarnowskich Gór
Ilustracja
Zespół Szkolno-Przedszkolny nr 2 w Pniowcu
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Powiat

tarnogórski

Miasto

Tarnowskie Góry

W granicach Tarnowskich Gór

22 maja 1975

Zarządzający

Monika Siwy

Powierzchnia

18,44 km²

Populacja (2022)
• liczba ludności


1 325[1]

• gęstość

71,9 os./km²

Strefa numeracyjna

(+48) 32

Kod pocztowy

42-609

Tablice rejestracyjne

STA

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Pniowiec”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Pniowiec”
Położenie na mapie powiatu tarnogórskiego
Mapa konturowa powiatu tarnogórskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pniowiec”
Położenie na mapie Tarnowskich Gór
Mapa konturowa Tarnowskich Gór, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Pniowiec”
Ziemia50°29′44″N 18°48′52″E/50,495556 18,814444
Strona internetowa

Pniowiec (niem. Pniowitz) – część miasta[2] i dzielnica Tarnowskich Gór oddalona o około 8 km na północny zachód od centrum miasta, położona w kompleksie Lasów Lublinieckich. Do kwietnia 2003 o statusie sołectwa.

1 stycznia 1973 włączony do miasta Strzybnica[3]. Od 1975 część Tarnowskich Gór. Według danych urzędu stanu cywilnego z 2017 roku zamieszkiwana przez niecałe 1300 mieszkańców[4].

Z tutejszego stawu znajdującego się na terenie Tłuczykąta wypływa struga Pniowiec, dopływ Stoły.

Według niemieckiego językoznawcy Heinricha Adamy’ego nazwa pochodzi od polskiej nazwy pnia[5]. W swoim dziele o nazwach miejscowych na Śląsku wydanym w 1888 roku we Wrocławiu wymienia on jako najstarszą zanotowaną nazwę miejscowości Pniowek podając jej znaczenie „Holzstammplatz”, czyli po polsku „Miejsce wśród pni”[5]. Nazwa uwidoczniona jest w obecnym herbie.

W alfabetycznym spisie miejscowości na terenie Śląska wydanym w 1830 roku we Wrocławiu przez Johanna Knie wieś występuje pod polską nazwą Pniowiecz oraz niemiecką Gross Pniowitz[6].

W czasie II wojny światowej niemiecka nazistowska administracja III Rzeszy zmieniła nazwę na nową, całkowicie ahistoryczną – Stockwalde O.S.[7]

Edukacja

[edytuj | edytuj kod]

W Pniowcu znajduje się Zespół Szkolno-Przedszkolny nr 2 obejmujący Przedszkole oraz Szkołę Podstawową (dawniej Szkołę Podstawową nr 16), mieszczący również siedzibę rady dzielnicy Pniowiec, a do 2017 siedzibę Filii nr 14 Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Bolesława Lubosza w Tarnowskich Górach[8] – ul. Jagodowa 72[9].

Religia

[edytuj | edytuj kod]

Cały obszar dzielnicy należy do rzymskokatolickiej parafii pw. Matki Boskiej Królowej Wszechświata z siedzibą przy ul. Jagodowej 51.

Transport

[edytuj | edytuj kod]
Ulica Jagodowa – główna ulica dzielnicy Pniowiec

Transport drogowy

[edytuj | edytuj kod]

Główną ulicą stanowiącą oś przecinającą dzielnicę z zachodu na wschód jest ulica Jagodowa (dawniej Wiejska).

Komunikacja miejska

[edytuj | edytuj kod]

Publiczny transport zbiorowy na terenie dzielnicy obejmuje przewozy autobusowe, których organizatorem od 1 stycznia 2019 jest Zarząd Transportu Metropolitalnego[10].

Według stanu z grudnia 2022 przez Pniowiec przejeżdżają i zatrzymują się autobusy kursujące na liniach[11]:

  • 670 (Tarnowskie Góry Dworzec – Pniowiec Pętla),
  • 671 (Tarnowskie Góry Dworzec – Pniowiec Pętla),
  • 736 (Pniowiec Pętla – Miedary Tarnogórska)

Na terenie dzielnicy znajdują się przystanki: Pniowiec Pętla, Pniowiec Gospoda i Pniowiec Dom Nauczyciela oraz przystanek na żądanie Pniowiec Zalew[11].

Według statutu dzielnicy Pniowiec do 2015 roku herbem dzielnicy był:

(...) pień ściętego drzewa w kolorze złotym z wbitą weń srebrną siekierą ze złotym drzewcem na niebieskim polu[12].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. BIP – Urząd Miejski w Tarnowskich Górach: Ludność miasta Tarnowskie Góry według stanu na dzień 31.12.2022 r.. 2023-01-11. [dostęp 2023-02-07]. (pol.).
  2. Obwieszczenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 października 2019 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2019 r. poz. 2360).
  3. Dz.U. z 1972 r. nr 50, poz. 327.
  4. Ludność miasta Tarnowskie Góry według stanu na dzień 31 grudnia 2017 r. – Biuletyn Informacji Publicznej UM w Tarnowskich Górach.
  5. a b Heinrich Adamy, Die schlesischen Ortsnamen, ihre Entstehung und Bedeutung. Ein Bild aus der Vorzeit, wyd. 2, Breslau: Verlag von Priebatsch’s Buchhandlung, 1888, s. 41, OCLC 456751858 (niem.).
  6. Knie 1830 ↓, s. 577.
  7. GOV :: Groß Pniowitz, Pniowitz, Pniowitz, Pniowiec [online], genealogy.net [dostęp 2024-04-25].
  8. Rada Miejska w Tarnowskich Górach: Uchwała Nr XLII/439/2017 Rady Miejskiej w Tarnowskich Górach z dnia 27 września 2017 roku w sprawie likwidacji Filii nr 14 Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Bolesława Lubosza w Tarnowskich Górach przy ul. Jagodowej 72 oraz zmiany statutu samorządowej instytucji kultury o nazwie Miejska Biblioteka Publiczna im. Bolesława Lubosza w Tarnowskich Górach.. Dziennik Urzędowy Województwa Śląskiego, 2017-10-05. [dostęp 2018-04-14]. (pol.).
  9. Zespół Szkolno-Przedszkolny nr 2 w Tarnowskich Górach – kontakt.
  10. Paweł Pawlik: Koniec KZK GOP, MZK Tychy i MZKP Tarnowskie Góry. Teraz to ZTM. onet.pl, 2019-01-02. [dostęp 2022-12-30]. (pol.).
  11. a b Lista przystanków: Tarnowskie Góry. [w:] Zarząd Transportu Metropolitalnego [on-line]. [dostęp 2022-12-30]. (pol.).
  12. Dziennik Urzędowy Województwa Śląskiego Tytuł: uchwała nr VII/83/2011 Rady Miejskiej w Tarnowskich Górach z dnia 16 marca 2011 r. w sprawie Statutu Dzielnicy PNIOWIEC.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]