Połomia (powiat tarnogórski) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Połomia

wieś
Kapliczka przydrożna w Połomi
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Powiat	tarnogórski
Gmina	Tworóg
Wysokość	256 m n.p.m.
Liczba ludności (2022)	562[2]
Strefa numeracyjna	32
Kod pocztowy	42-690[3]
Tablice rejestracyjne	STA
SIMC	0223361
Położenie na mapie Polski Połomia
Położenie na mapie województwa śląskiego Połomia
Położenie na mapie powiatu tarnogórskiego Połomia
Położenie na mapie gminy Tworóg Połomia
50°29′06″N 18°42′39″E/50,485000 18,710833[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Połomia (niem. Pohlom^[4]) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie tarnogórskim, w gminie Tworóg.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa katowickiego.

O ile większość gminy Tworóg jest porośnięta lasami, o tyle Połomię można uznać za wioskę rolniczą ze względu na otaczające ją pola. Przez Połomię przepływa rzeka Brzeźnica.

Nazwa wsi Połomia oznacza „las z połamanymi drzewami”.

W okresie hitlerowskiego reżimu w latach 1936–1945 miejscowość nosiła nazwę Ostwalde^[4].

Połomia powstała w XIII wieku i jest obok Wojski i Świniowic jedną z trzech najstarszych wsi w gminie. Wiadomo, że Połomia istniała już przed 1290. Była wsią szlachecką, wchodziła w skład księstwa kozielskiego zhołdowanego później przez Czechy. Między rokiem 1431 a 1433 okolica została najechana przez husytów. Doszczętnie złupili oni kwitnącą wówczas wioskę i znajdujący się w niej kościół parafialny. Na krótko, pomiędzy 1474–1490 Połomia należała do Węgier. W 1742 znalazła się w państwie pruskim. Obszar ten był objęty II i III powstaniem śląskim. W czasie plebiscytu większość mieszkańców głosowała za przyłączeniem do Polski. Mimo to Połomia nie znalazła się w granicach II Rzeczypospolitej.

• Połomia