Południowa Legia Rzeczypospolitej Polskiej – Wikipedia, wolna encyklopedia

Południowa Legia Rzeczypospolitej Polskiej – polska formacja ochotnicza sformowana w Mołdawii w latach 18461848, w celu wsparcia powstań w Polsce w 1846 i 1848. Liczyła kilkuset ludzi. Ostatecznie wykorzystana w rumuńskich rewolucjach narodowych w 1848 w Mołdawii i na Wołoszczyźnie. Tropiona przez wojska rosyjskie uległa zagładzie.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jerzy Skowronek, Polskie formacje zbrojne w dążeniach do wyzwolenia narodowego w południowo-wschodniej Europie w latach 1795-1856, w: Słowiańszczyzna i dzieje powszechne, Warszawa 1985