Poślizg – Wikipedia, wolna encyklopedia

Poślizg

Budowa maszyn

[edytuj | edytuj kod]

W budowie maszyn zjawisko występujące, gdy dwie stykające się powierzchnie poruszają się względem siebie. Poślizg może być pożądany (np. w sprzęgłach poślizgowych, hamulcach ciernych) lub szkodliwy (np. w przekładniach pasowych). Szczególnym przypadkiem poślizgu jest poślizg toczonego koła.

Silniki elektryczne

[edytuj | edytuj kod]

W silniku elektrycznym asynchronicznym poślizg opisuje względną różnicę między prędkością synchroniczną a prędkością obrotową wirnika odniesioną do prędkości synchronicznej[1]:

gdzie:

– poślizg,
– prędkość synchroniczna, czyli prędkość wirowania pola magnetycznego, wynikająca z liczby par biegunów i częstotliwości prądu zasilającego,
– prędkość obrotowa wirnika.

Pojazdy i przekładnie pasowe

[edytuj | edytuj kod]

W transporcie poślizg określa różnicę pomiędzy prędkością obwodową koła jezdnego lub pasowego a prędkością liniową pojazdu pasa. Wielkość poślizgu określa współczynnik poślizgu

gdzie:

– prędkość liniowa pojazdu,
– prędkość obwodowa koła,
– prędkość kątowa koła,
– promień koła.

Dla wartości współczynnika koła są zablokowane, natomiast dla pojazd porusza się bez poślizgu.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Franciszek Przezdziecki, Andrzej Opolski: Elektrotechnika i elektronika. Warszawa: PWN, 1986, s. 418, 422. ISBN 83-01-06470-6.