Pobudzenie psychoruchowe – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2021-12 wymaga dodania wiarygodnych źródeł medycznych dla zapewnienia weryfikowalności.

Możliwe, że zbyt mocno polega na źródłach pierwotnych. Podane poniżej informacje, mające charakter medyczny, mogą być częściowo lub w całości niepoparte dowodami naukowymi. Jako pozbawione odpowiednich źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Pobudzenie psychoruchowe jest zaburzeniem napędu, które wiąże się z niezamierzonymi i pozbawionymi celu ruchami, wynikającymi z napięcia psychicznego i niepokoju człowieka. Mogą one przyjmować postać chodzenia w kółko, załamywania rąk, ściągania ubrania i zakładania go z powrotem i innych podobnych działań. W cięższych przypadkach, ruchy mogą stać się szkodliwe dla wykonujących je osób, w przypadku np. obgryzania paznokci lub warg aż do krwawienia. Pobudzenie psychoruchowe jest objawem depresji lub zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych, a czasem fazy maniakalnej choroby afektywnej dwubiegunowej; może też być wynikiem nadmiernego spożycia używek; chorzy w średnim wieku i starsi są bardziej narażeni na wystąpienie tego stanu.