Podstawa słowotwórcza – Wikipedia, wolna encyklopedia

Podstawa słowotwórcza, baza słowotwórcza[1]wyraz podstawowy, którego temat staje się podstawą dla utworzenia nowego wyrazu (derywatu, czyli wyrazu pochodnego)[2][3]. Przykładowo: kłamać (wyraz podstawowy) ⇒ kłamca (wyraz pochodny)[4], wydrukować (wyraz podstawowy) ⇒ dodrukować (wyraz pochodny)[1]. Formant słowotwórczy dodany do podstawy modyfikuje znaczenie podstawy w sposób regularny lub radykalnie je zmienia[5].

Określenie to bywa różnie definiowane przez autorów. W innym ujęciu podstawa słowotwórcza to część wspólna wyrazu podstawowego i pochodnego[6], czyli ta część wyrazu motywującego, która weszła do wyrazu motywowanego[7][8][9]. Przykładowo: suszyćsusz-arnia[10]. Podstawę słowotwórczą uzyskuje się poprzez odcięcie końcówki fleksyjnej w wyrazie podstawowym[11][12]. W tym znaczeniu stosuje się również terminy „temat słowotwórczy”[4][10] i „pień”[3]. Termin „podstawa słowotwórcza” jako określenie tematu słowotwórczego występuje w praktyce szkolnej[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Krystyna Kleszczowa, Słowotwórstwo [online], Poradnia Językowa Uniwersytetu Śląskiego, 24 lipca 2008 [dostęp 2023-10-05] [zarchiwizowane z adresu 2023-10-05].
  2. podstawa słowotwórcza, [w:] Słownik języka polskiego [online], PWN [dostęp 2019-06-12].
  3. a b c Andrzej Dyszak, Wstęp do słowotwórstwa w ramach gramatyki opisowej języka polskiego na studiach polonistycznych, „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Bydgoszczy”, Studia Filologiczne z. 40; Filologia Polska (17), 1996, s. 209–231, patrz s. 219–220.
  4. a b Kazimierz Polański (red.), Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, wyd. 2, Wrocław: Ossolineum, 1999, s. 443, ISBN 83-04-04445-5, OCLC 835934897.
  5. Komitet Badań Naukowych [online], kbn.icm.edu.pl [dostęp 2019-11-09] [zarchiwizowane z adresu 2003-11-24].
  6. Jozef Mistrík, Encyklopédia jazykovedy, wyd. 1, Bratislava: Obzor, 1993, s. 411, ISBN 80-215-0250-9, OCLC 29200758 (słow.).
  7. Izabela Różycka, Podstawa słowotwórcza i temat słowotwórczy [online], Poradnia Językowa Uniwersytetu Łódzkiego, 10 lutego 2016 [dostęp 2019-06-12].
  8. Věra Chudomelová, Karina Matějů, Maturitní otázky – Český jazyk, Fragment, Albatros Media a.s., 2011, s. 35, ISBN 978-80-253-1547-7 (cz.).
  9. Zdenka Rusínová, Slovotvorný základ, [w:] Petr Karlík, Marek Nekula, Jana Pleskalová (red.), Nový encyklopedický slovník češtiny, 2017 (cz.).
  10. a b Joanna Dobkowska, W pigułce. Nauka o języku. Repetytorium. Liceum i technikum, wyd. 1, Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 2019, s. 30, ISBN 978-83-02-18249-5, OCLC 1107607313.
  11. Gramatyka języka polskiego [online], grzegorj.cba.pl [dostęp 2019-11-09] [zarchiwizowane z adresu 2019-11-07].
  12. Agnieszka Piwnicka-Jagielska, parafraza [online], Poradnia Językowa Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Chełmie [dostęp 2019-11-09].