Pokój syna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pokój syna

La stanza del figlio

Gatunek	dramat
Rok produkcji	2001
Data premiery	9 marca 2001
Kraj produkcji	Włochy
Język	włoski
Czas trwania	99 min
Reżyseria	Nanni Moretti
Scenariusz	Nanni Moretti Linda Ferri Heidrun Schleef
Główne role	Nanni Moretti Laura Morante
Muzyka	Nicola Piovani
Zdjęcia	Giuseppe Lanci
Scenografia	Giancarlo Basili
Kostiumy	Maria Rita Barbera
Montaż	Esmeralda Calabria

Pokój syna (wł. La stanza del figlio) – włoski film z 2001 roku w reżyserii Nanniego Morettiego, który był też współscenarzystą i wystąpił w jednej z głównych ról. Film został nagrodzony m.in. Złotą Palmą na festiwalu w Cannes oraz trzema nagrodami David di Donatello, w tym dla najlepszego filmu^[1].

Andrea jest synem terapeuty Giovanniego i jego żony Paoli. Gdy jako siedemnastolatek ginie w wypadku podczas nurkowania, jego śmierć zmienia absolutnie wszystko w życiu jego rodziców. Jednym z ich sposobów przepracowywania straty jest nawiązanie kontaktu z dziewczyną, która, najwyraźniej nie wiedząc o śmierci Andrei, przysłała mu list miłosny.

• Nanni Moretti jako Giovanni
• Laura Morante jako Paola
• Jasmine Trinca jako Irene
• Giuseppe Sanfelice jako Andrea
• Sofia Vigliar jako Arianna
• Renato Scarpa jako dyrektor szkoły
• Roberto Nobile jako ksiądz
• Silvio Orlando jako Oscar, pacjent Giovanniego

Nanni Moretti planował napisać postać psychoterapeuty i samemu ją zagrać już na kilka lat przed powstaniem filmu. Szczególnie interesowało go poszukanie odpowiedzi na pytanie, co stanie się z osobą, która codziennie zawodowo styka się z cierpieniem innych ludzi, gdy będzie musiała przyjąć własny, ogromny ból^[2]. Na pomysł co do tego, aby jego bohater musiał zmierzyć się ze stratą dziecka, wpadł, gdy sam znalazł się w odwrotnej sytuacji - wkrótce po tym, jak jego żona zaszła w ciążę^[3].

• Złota Palma w Cannes^[1]
• nominacja do Cezara dla najlepszego filmu zagranicznego^[1]
• nagrody David di Donatello w kategoriach: najlepszy film, najlepsza aktorka pierwszoplanowa (Laura Morante), najlepsza muzyka; nominacje w kategoriach: najlepszy aktor pierwszoplanowy (Nanni Moretti), najlepsza aktorka drugoplanowa (Jasmine Trinca), najlepszy aktor drugoplanowy (Silvio Orlando), najlepsza reżyseria, najlepszy scenariusz, najlepszy producent, najlepsza scenografia, najlepszy montaż, najlepszy dźwięk^[1]
• nominacje do Europejskiej Nagrody Filmowej w kategoriach najlepszy europejski film i najlepsza europejska aktorka (Laura Morante)^[1]