Polanica Górna – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Miasto | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego | |
Położenie na mapie Polanicy-Zdroju | |
50°25′16″N 16°30′16″E/50,421111 16,504444 |
Polanica Górna – nieoficjalna część miasta Polanica-Zdrój w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Została założona w 1556 jako Nowa Polanica (niem. Neu Heide) na północ od Polanicy, połączona z Polanicą w 1925 r.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2023
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Polanica Zdrój wczoraj i dziś, tom I (1347–1946) red. Henryk Grzybowski, Georg Wenzel, ISBN 978-83-88842-95-5, Spis treści t. 1; tom II (1946–2005) red. Krystyna Jazienicka-Wytyczak; Nowa Ruda-Polanica Zdrój 2006, ISBN 978-83-88842-98-6, Spis treści t. 2.
- Góry Stołowe, Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 13, pod red. M. Staffy, Wydawnictwo PTTK Kraj, Wrocław 2008, ISBN 83-7005-095-6, 83-7005-301-7, s. 182