Polanka pod Uboczą – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Pasmo | |
Wysokość | ok. 1440–1460 m n.p.m. |
Zagospodarowanie | nieużytek |
Położenie na mapie Karpat | |
Położenie na mapie Tatr | |
49°12′58″N 20°04′32″E/49,216111 20,075556 |
Polanka pod Uboczą – niewielka polana w polskich Tatrach Wysokich. Znajduje się na opadających do Doliny Rybiego Potoku stokach północno-wschodniej grani Szpiglasowego Wierchu, mniej więcej w połowie długości tego stoku, pomiędzy Szałasiskami (ok. 1340–1390 m) a Czubą nad Uboczą (1630 m). Położona jest na wysokości ok. 1440–1460 m. Nieco poniżej dolnego końca polanki znajduje się źródło[1]. Dawniej należała do Hali Morskie Oko[2], obecnie jest już niemal całkowicie zarośnięta: jej lewą część (patrząc od dołu) porasta świerkowy młodnik, a prawą sadzone limby lub ich samosiejki. Przez polankę prowadzi taternicka ścieżka łącząca Szałasiska ze znakowanym szlakiem turystycznym z Morskiego Oka przez Opalone do Doliny Pięciu Stawów Polskich[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2022-03-07] .
- ↑ Władysław Szafer, Tatrzański Park Narodowy, Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962 .
- ↑ Władysław Cywiński, Szpiglasowy Wierch, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2005, ISBN 83-7104-034-2 .