Poliksena – Wikipedia, wolna encyklopedia
królewna trojańska | |
Gwałt Polikseny, Pio Fedi (1816-1892), w 1866 : Loggia dei Lanzi, Florencja, Włochy | |
Występowanie | |
---|---|
Rodzina | |
Ojciec | |
Matka |
Poliksena (Polyksena, Polyxene, gr. Πολυξένη) – najmłodsza córka króla Troi Priama i Hekabe[1].
Homer nie umieścił jej w Iliadzie[1]. Według poetów cyklicznych Poliksena była branką Achillesa i pocieszała go po śmierci Patroklosa. Achilles towarzyszył Poliksenie do świątyni, wtedy wpadł w pułapkę braci Polikseny – Deifobosa i Parysa – i został zabity. Poliksena z żalu popełniła samobójstwo lub też syn Achillesa, Neoptolemos, zabił ją po zdobyciu Troi na grobie swego ojca jako ofiarę. Stąd wywodzi się opowieść o miłości Achillesa do Polikseny. Mit stał się kanwą utworów antycznych (Sofokles, Eurypides) i nowożytnych. Czasem Poliksenę nazywa się trojańską Ifigenią.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Grimal 1997 ↓, s. 297.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. red. wydania polskiego Jerzy Łanowski, tłum. Jerzy Łanowski, Maria Bronarska, Barbara Górska, Anna Nikliborc, Joanna Sachse, Olga Szarska. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1997. ISBN 83-04-04389-0.