Poliksena – Wikipedia, wolna encyklopedia

Poliksena
Πολυξένη
królewna trojańska
Ilustracja
Gwałt Polikseny, Pio Fedi (1816-1892), w 1866 : Loggia dei Lanzi, Florencja, Włochy
Występowanie

mitologia grecka

Rodzina
Ojciec

Priam

Matka

Hekabe

Poliksena (Polyksena, Polyxene, gr. Πολυξένη) – najmłodsza córka króla Troi Priama i Hekabe[1].

Homer nie umieścił jej w Iliadzie[1]. Według poetów cyklicznych Poliksena była branką Achillesa i pocieszała go po śmierci Patroklosa. Achilles towarzyszył Poliksenie do świątyni, wtedy wpadł w pułapkę braci Polikseny – Deifobosa i Parysa – i został zabity. Poliksena z żalu popełniła samobójstwo lub też syn Achillesa, Neoptolemos, zabił ją po zdobyciu Troi na grobie swego ojca jako ofiarę. Stąd wywodzi się opowieść o miłości Achillesa do Polikseny. Mit stał się kanwą utworów antycznych (Sofokles, Eurypides) i nowożytnych. Czasem Poliksenę nazywa się trojańską Ifigenią.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Grimal 1997 ↓, s. 297.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]