Polipirydyna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Polipirydyna
Poli(3,5-pirydyna)	Poli(2,5-pirydyna)
Nazewnictwo
	Inne nazwy i oznaczenia
	PPY (z ang. polypiridine)
	Ogólne informacje
Monomery	pirydyna
Struktura meru	(C5H3N)n
	Identyfikacja
Numer CAS	97702-63-1: poli(3,5-pirydyna)
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie podanej karty charakterystyki; poli(3,5-pirydyna)
Uwaga
Zwroty H	H315, H319, H335
Zwroty P	P261, P305+P351+P338
	poli(2,5-pirydyna)
	Substancja w tej postaci nie jest klasyfikowana; jako niebezpieczna według kryteriów GHS; (substancja nie w pełni przetestowana).
	Multimedia w Wikimedia Commons

Polipirydyna (PPY) – polimer przewodzący wykorzystywany jest w budowie wyświetlaczy OLED, po przyłożeniu napięcia emituje światło niebieskie^{[potrzebny przypis]}. Polimer ten zbudowany jest z monomerów pirydyny.

Zobacz też

Przypisy

↑ Poli(2,5-pirydyna) (nr 588490) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2015-04-10]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)

[SA-1] Poli(2,5-pirydyna) (nr 588490) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2015-04-10]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)

[1]