Polyfill – Wikipedia, wolna encyklopedia

Polyfill – kod, który implementuje nową funkcję, która nie jest obsługiwana w jakiejś przeglądarce internetowej, ale jest obsłużona w innej. Najczęściej odnosi się do biblioteki JavaScript, która implementuje elementy nowego standardu internetowego (np. HTML5, ES6). Czyli jest to kod, który dodaje zgodność wsteczną dla starych przeglądarek i ma pomóc we wdrażaniu nowych standardów (nowe funkcje można używać zanim zostaną zaimplementowane)^[1].

Przykładem polyfill może być zaimplementowanie metody indexOf dla obiektów Array^[2]. Funkcja ta nie jest dostępna w starych wersjach Internet Explorera i żeby witryna działa w starym IE, należy dodać dla niej polyfill.

Termin ten jest neologizmem wymyślonym przez Remy'ego Sharpa w trakcie pisania książki „Wprowadzenie do HTML5” w 2009 roku^[1]. Szukał wówczas słowa oznaczającego „replikację API za pomocą JavaScript (lub Flasha itp.), jeśli przeglądarka nie ma go natywnie”. Co prawda istniał już wówczas termin shim, ale według Sharpa był on związany z obejściami istniejących problemów. Jako przykład podaje wstawianie shim.gif do tabelki, żeby puste komórki były widoczne.

Rozróżnienie, które czyni Sharp, to^[3]:

Jak mówi autor, termin pochodzi od szpachlówki marki Polyfilla, którą można użyć do wypełnienia luk i szczelin w ścianie. Ma to być również zbitki słów poly (na wiele sposobów) oraz fill (wypełnienie).

Od czasu ukucia go w 2009 słowo zyskało znacząco na popularności. Autor twierdzi, że przyczyniło się do tego głównie użycie go przez Paula Irisha oraz w dokumentacji Modernizr^[1][4].

• Wzorzec adaptera
• Wrapper
• Progresywne ulepszanie

• HTML5 Cross browser Polyfills – Modernizr.
• HTML5 Please.