Pomnik żołnierzy „Baszty” w Warszawie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pomnik żołnierzy „Baszty”
w Warszawie
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa (Mokotów)

Miejsce

ul. Dworkowa

Typ obiektu

obelisk

Projektant

Eugeniusz Ajewski

Całkowita wysokość

ok. 6 m

Data odsłonięcia

27 września 1984

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Pomnik żołnierzy „Baszty””
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pomnik żołnierzy „Baszty””
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pomnik żołnierzy „Baszty””
Ziemia52°12′20,6″N 21°01′30,0″E/52,205722 21,025000

Pomnik żołnierzy „Baszty” w Warszawie – pomnik w formie obelisku usytuowany przy ulicy Dworkowej na warszawskim Mokotowie.

Upamiętnia ok. 140 powstańców warszawskich – w większości żołnierzy pułku AK „Baszta” – wziętych do niewoli i zamordowanych przez Niemców po wyjściu z kanałów w dniu 27 września 1944. Bywa czasem nazywany „Pomnikiem rozstrzelanych powstańców”.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

27 września 1944 dwie grupy powstańców warszawskich, które próbowały po upadku Mokotowa ewakuować się kanałami do pozostającego wciąż w polskich rękach Śródmieścia, omyłkowo wyszły na powierzchnię w pobliżu komendy niemieckiej żandarmerii przy ulicy Dworkowej. Wbrew regułom prawa wojennego Niemcy rozstrzelali ok. 140 wziętych w ten sposób do niewoli żołnierzy AK.

 Osobny artykuł: Egzekucja przy ulicy Dworkowej.

27 września 1984 – w 40. rocznicę zbrodni – przy ul. Dworkowej odsłonięto pomnik żołnierzy „Baszty”. Został on ufundowany dzięki staraniom ZBoWiD[1]. Jednym z głównych inicjatorów budowy pomnika był kapral Aleksander Kowalewski „Longinus” – żołnierz kompanii K-4 pułku „Baszta”, który ocalał z egzekucji przy ul. Dworkowej. On też jako pierwszy zapalił znicz po jego odsłonięciu[2].

Pomnik został zaprojektowany przez Eugeniusza Ajewskiego, natomiast jego wykonawcą była Żerańska Fabryka Elementów Betoniarskich „Faelbet”[1].

Wygląd

[edytuj | edytuj kod]

Pomnik ma kształt obelisku o wysokości około 6 metrów. Składa się z betonowej podstawy w kształcie nieregularnego prostokąta oraz trzech pylonów zwieńczonych sześciokątną płytą. W środku wybrukowanej kamieniami podstawy umieszczono symboliczny właz kanałowy[1]. Pylony zostały natomiast przyozdobione: krzyżem Virtuti Militari, powstańczą kotwicą oraz odznaką pułku „Baszta”. Od pobliskiego włazu kanałowego do pomnika prowadzą ślady stóp namalowane białą farbą.

Na pomniku umieszczono tablicę z wypisaną mosiężnymi literami inskrypcją[1]:

Pamięci żołnierzy AK – powstańców Mokotowa pomordowanych przez hitlerowców już po kapitulacji 27 IX 1944
Towarzysze Broni Pułku „Baszta”

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Wiesław Głębocki: Warszawskie pomniki. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1990, s. 126-127.
  2. Aleksander Kowalewski. Muzeum Powstania Warszawskiego. [dostęp 2011-10-18].