Pomologia – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ilustracja gruszki z książki pomologicznej Charlesa Fortuné Willermoza, francuskiego ogrodnika

Pomologia (z łac. pomum – owoc) – dział sadownictwa; nauka o budowie, pochodzeniu i pokrewieństwie, funkcjonowaniu oraz właściwościach użytkowych odmian drzew i krzewów owocowych. Klasyfikacje pomologiczne oparte są przeważnie na morfologii owoców.

Naukowych podstaw systematyce pomologicznej mogą dostarczać tylko takie dziedziny jak genetyka i cytologia. Niektóre cechy, takie jak wielkość i kształt owoców, mają charakter ilościowy, uwarunkowane są bowiem wieloma genami. Jednak wiele cech diagnostycznych w pomologii takich jak piłkowanie czy omszenie liści, a także barwa, wielkość i kształt przetchlinek, ułożenie nerwów, kształt poszczególnych części owoców są cechami nieciągłymi i zależą przeważnie od pojedynczych genów. Cechy takie mają dużą wartość diagnostyczną i stanowią podstawę większości klasyfikacji pomologicznych i mogą oddać duże usługi w eliminowaniu wszelkich zamieszań odmianowych w sadach i szkółkach.

Naukowcami zajmującymi się pomologią byli Szczepan Pieniążek i Aleksander Rejman, innym pracujący w Częstochowie w latach 1910-1930 Mieczysław Bolesław Hoffman.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Szczepan A. Pieniążek: Sadownictwo. Warszawa: PWRiL, 1988, s. 823. ISBN 83-09-01251-9.
  • Aleksander Rejman: Pomologia. Warszawa: PWRiL, 1994. ISBN 83-09-01612-3.